ΚΕΡΣΤΙ ΜΑΚΟΛ, 41, τραγουδίστρια και συνθέτρια από τη Σκωτία, σκοτώθηκε προχθές όταν έπεσε πάνω της ένα ταχύπλοο σκάφος την ώρα που κολυμπούσε μαζί με τους δύο γιους της στα νερά της Καραϊβικής. Περνούσε τις διακοπές της στο νησί Κοζουμέλ, που ανήκει στο Μεξικό. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πέμπτος δίσκος της. Χθες βράδυ επρόκειτο να μεταδοθεί από το 2ο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας του BBC, ένα πρόγραμμα που επιμελήθηκε η ίδια για την κουβανέζικη μουσική. Το BBC, σεβόμενο τη μνήμη της, επέλεξε να μην το μεταδώσει τώρα. «Χάθηκε με τραγικό τρόπο, και δεν θα θέλαμε να εκμεταλλευτούμε, για λόγους ακροαματικότητας, το θανατό της», ανέφερε η σχετική ανακοίνωση.

ΡΑΝΤΟΛΦ ΧΙΡΣΤ, τελευταίος επιζών γιος ενός εκ των διασημότερων εκδοτών εφημερίδων στον κόσμο -το μοντέλο μάλιστα πάνω στο οποίο στηρίχτηκε ο Ορσον Ουέλς στο συγκλονιστικό «Πολίτη Κέιν»- πέθανε προχθές σε ηλικία 85 ετών στη Νέα Υόρκη από ανακοπή καρδιάς. Ηταν 145ος στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων της Αμερικής του περιοδικού «Φορμπς». Η περιουσία του φτάνει τα 1,6 δισ. δολάρια. Αυτή η περιουσία «τσίγκλησε» το 1974 μια μικρή επαναστατική οργάνωση στην Αμερική, η οποία απήγαγε την κόρη του Πάτι Χίρστ, φοιτήτρια τότε στο Μπέρκλεϊ. Η οργάνωση απαιτούσε από τον Χιρστ 400 εκατ. δολάρια για να αφήσει ελεύθερη την κόρη του, και όρος επίσης ήταν να διαθέσει ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του για να μοιραστούν χρήματα και τρόφιμα στους φτωχούς και άστεγους της Νέας Υόρκης. Τελικά ο Χιρστ δεν έδωσε τα 400 εκατ., αλλά έδωσε λεφτά για τους φτωχούς και οι απαγωγείς απελευθέρωσαν την Πάτι. Σημαία της εκδοτικής του αυτοκρατορίας ήταν η εφημερίδα «Σαν Φρανσίσκο Εξάμινερ». Εχει άλλες 11 εφημερίδες, 16 περιοδικά και 27 τηλεοπτικούς σταθμούς.

Ο Αϊ Βασίλης ζει. Και δεν θέλω αντιρρήσεις...

Ο Αϊ-Βασίλης (πείτε τον κι' αυτόν ξενόφερτο ή και προϊόν της παγκοσμιοποίησης - δεν πειράζει), ξεκίνησε χθες, για μία ακόμη φορά το μαγικό ταξίδι του από τη Φινλανδία, για να μοιράσει τα δώρα του σ' όλα τα παιδιά του κόσμου. Κοντά του, το πιστό του ελαφάκι, ο Ρούντολφ που απέκτησε λέει κόκκινη μυτούλα επειδή τον ευλόγησε «το πνεύμα των Χριστουγέννων». Μακάρι να μη μου έλεγαν ποτέ οι γονείς μου ότι αυτό το παραμύθι δεν είναι αληθινό. Θα 'θελα να διαρκούσε αιώνια. Γιατί είναι όμορφο παραμύθι, κι ας φανταζόμασταν πιτσιρικάδες (αλλά δεν τολμούσαμε να ρωτήσουμε) ότι είναι αδύνατον ο καλός μας Αϊ Βασίλης να χωρέσει μέσα από καμινάδα που δεν υπήρχε και να προσγειωθεί στο σαλόνι μας από το τζάκι -μια σπιθαμή χώρος. Ακόμη κι όταν δεχτήκαμε τη μαχαιριά της αλήθειας, συνεχίσαμε να του γράφουμε γράμματα. Γιατί ήταν, και είναι πάντα, ένας δικός μας άνθρωπος που, όπως και να γίνει, κάτι θα μας φέρει. Γι' αυτό, αν τυχόν τα παιδιά σας ακούσουν καμιά κακή φήμη ότι τάχα μου ο Αϊ Βασίλης δεν υπάρχει, πείτε τους σας παρακαλώ ψέματα. Πείτε τους ότι υπάρχει -εν ανάγκη δείξτε τους και τούτη τη φωτογραφία. Είναι από τα λίγα ψέματα που κάνουν καλό.

Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Πίστευα στον Αϊ Βασίλη μέχρι που, μια μέρα, η μητέρα μου με πήγε να τον δω στο Μπλούμινγκντεϊλς, και εκείνος μου ζήτησε αυτόγραφο».

ΣΙΡΛΕΪ ΤΕΜΠΛ.

ANΩNYMΟΣ