ΕΞΕΛΕΓΗ. Τζέιμς Πέρκινς, 42, πρώτος μαύρος δήμαρχος στην πόλη Σέλμα στην Αλαμπάμα, 35 χρόνια αφ' ότου η πόλη αυτή έγινε συνώνυμη με τον αγώνα των μαύρων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τό 1965, οι μαύροι της Αλαμπάμα, με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, είχαν κάνει την πρώτη τους μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας, περνώντας από το γιοφύρι της πόλης. Αστυνομία και στρατός είχαν επιτεθεί στους διαδηλωτές με κλόμπς και δακρυγόνα. Οι φωτογραφίες από τη βάρβαρη εκείνη επίθεση είχαν κάνει τον γύρο του κόσμου και έκαναν γνωστό σε όλους το γιοφύρι της Σέλμα. Ο απερχόμενος δήμαρχος Τζο Σμίθερμαν, 70, εξελέγη 6 μήνες πριν καταργηθούν οι φυλετικές διακρίσεις στην Πολιτεία. Ο ίδιος ήταν εναντίον της συνύπαρξης λευκών και μαύρων και διοίκησε την πόλη με σιδερένια γροθιά.

ΕΝΑ 17χρονο κορίτσι στη Νιγηρία, η Μπαρίγια Ιμπραήμ Μαγκάτσου, που μάλιστα είναι και έγκυος, καταδικάστηκε από δικαστήριο της βόρειας επαρχίας της Ζαμφάρα σε 180 ραβδισμούς, επειδή μαθεύτηκε ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με τρεις άνδρες χωρίς να είναι παντρεμένη. Συνελήφθη από την αστυνομία του χωριού της, όταν διαπιστώθηκε ότι η κοιλιά της άρχισε να διογκώνεται. Οταν ρωτήθηκε ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού που εγκυμονεί, υπέδειξε τρεις υποψήφιους αλλά έκαναν και οι τρεις την πάπια. Η ποινή των 180 ραβδισμών θα εκτελεστεί δημόσια, όταν το παιδί που θα γεννήσει η Μπαρίγια θα γίνει 40 ημερών. Οι 100 ραβδισμοί, είπε ο δικαστής, είναι επειδή έκανε σεξ εκτός γάμου και οι άλλοι 80 είναι επειδή σπίλωσε, λέει, τις υπολήψεις, «τριών αξιοσέβαστων συμπολιτών της».

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΣ, τελικά. Ο, από χθες, και πρόεδρος κόμματος κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης εγκαταλείπει τη «μουσική υπόκρουση» του πρότερου πολιτικού του βίου, επί Νέας Δημοκρατίας, και υιοθετεί τώρα ως μουσικό θέμα του «ΛΑΟΥ» (όπως ονόμασε το κόμμα του) την εισαγωγή από την ροκ όπερα Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Αστέρι - αγγλιστί Jesus Christ Superstar.

Χορεύοντας με τους κύκλους...

Σήμερα στο Σίδνεϊ, το θέαμα των θεαμάτων. Πέρα από τις σκιές -την εμπορευματοποίηση, τους βυζαντινισμούς, τις ίντριγκες, τα συμφέροντα και τα φουσκωμένα με φάρμακα ρεκόρ- υπάρχει πάντοτε, σε όλες τις Ολυμπιάδες, εκείνη η λεπτομέρεια που θα συναρπάσει. Η προσπάθεια, που μπορεί να μην ανταμειφθεί με μετάλλιο, αλλά που θα συγκινήσει, θα κάνει μάτια να βουρκώσουν, θα γράψει ιστορία. Είναι εκείνη η απόλυτη σιωπή, που θα απλωθεί παντού όταν το κορίτσι από τη Λευκορωσία (που μόνο τα πόδια του βλέπουμε στη φωτογραφία), θα κάνει τα πρώτα της «χορευτικά» βήματα πάνω στη δοκό με τους Ολυμπιακούς κύκλους. Είναι εκείνο το φοβερό βουητό, που θ' ακουστεί στο Ολυμπιακό Στάδιο όταν ο πρώτος δρομέας θα κόψει το νήμα ή όταν το ακόντιό του θα προσγειωθεί... πέραν πάσης προσδοκίας. Είναι το δάκρυ που θα κυλήσει στο μάγουλο εκείνου που θα αποκλειστεί ή το ανθρώπινο κύμα που θα υψωθεί ταυτόχρονα στις κερκίδες μόλις τερματίσει ο τελευταίος μαραθωνοδρόμος, για να του χαρίσει το πιο δυνατό, το πιο όμορφο χειροκρότημα. Από την ερχόμενη εβδομάδα, θα είμαστε και εμείς εκεί. Γι' αυτές τις στιγμές μονάχα. Ούτε για τον Σάμαρανκ, ούτε για τους άλλους διασήμους που θα φορέσουν το γυαλιστερό τους προσωπείο. Μόνο για τις λεπτομέρειες...