Του Λ. XATZHKYPIAKΟY

Μέρος του ποσού, περίπου το 3%, κατέληξε σε ύποπτα χέρια που η εφημερίδα «Ρεπούμπλικα», η οποία αποκαλύπτει το «διεθνές σκάνδαλο με τις μίζες», εικάζει ότι κατέληξε στην οικογένεια Μιλόσεβιτς.

Αναμειγνύει Βρετανό

Οι υπογραφές για την εξαγορά «έπεσαν» στην Αθήνα, σύμφωνα με την εφημερίδα, ενώ στην ιστορία καθοριστικό ρόλο φέρεται να έπαιξε ο νυν υπουργός Eξωτερικών της Ιταλίας, Λαμπέρτο Ντίνι και ο πρώην υπουργός Eξωτερικών της Βρετανίας, Ντάγκλας Χερντ. Η «Ρεπούμπλικα» γράφει ότι ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς φρόντισε να πάρει ο Χερντ (υπάλληλος πλέον της βρετανικής Natwest Securities) περίπου 5 δισ. δρχ, που προήλθαν από την ιταλική Telecom και τον ΟΤΕ. Ο ΟΤΕ μάλιστα, «που μπήκε την τελευταία στιγμή στη συμφωνία», κατέβαλε, συγκριτικά με την ιταλική εταιρεία, ποσοστό 16% παραπάνω.

Η συμφωνία Σέρβων, Ιταλών και Ελλήνων υπογράφτηκε στις 10 Ιουνίου 1997 στην έδρα της Ευρωπαϊκής Λαϊκής Τράπεζας (ΕΛΤ) επί της οδού Πανεπιστημίου 6. Τότε η ιταλική πλευρά καταθέτει στην ΕΛΤ ποσόν περίπου 122, 25 δισ. δρχ. από τα οποία μόνο τα 119 δισ. πάνε στο λογαριασμό της Telecom Σερβίας. Τα υπόλοιπα, κατόπιν υπόδειξης της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς, κατευθύνονται σε δύο λογαριασμούς της Paribas Φρανκφούρτης και της βρετανικής Barcla ys.

Για την αγορά του 20% της ΡΤΤ ο ΟΤΕ καταβάλλει τίμημα 94, 6 δισ. δρχ., μόνο τα 92, 2 δισ. όμως πάνε στην ΡΤΤ. Με τον ίδιο τρόπο το υπόλοιπο ποσόν κατατίθεται στους λογαριασμούς τής Paribas και της Barcla ys.

Δεν είναι γνωστό ποιοι κρύβονται πίσω από αυτούς τους λογαριασμούς, σύμφωνα όμως με υποθέσεις της «Ρεπούμπλικα» πρόκειται για το 3% που έλαβαν οι διάφοροι μεσίτες, οι οποίοι έκλεισαν τη συμφωνία. Μεταξύ αυτών, ο όμιλος στον οποίο εργάζεται ο Ντάγκλας Χερντ. Σημαντικά ποσά εξάλλου φέρονται να έφτασαν στα ταμεία των πολιτικών σχηματισμών του Μιλόσεβιτς και της γυναίκας του Μίρα.

Η «Ρεπούμπλικα» αναφέρει ότι ο τότε υπουργός Iδιωτικοποιήσεων της σερβικής κυβέρνησης Μίλαν Μπέκο, αφού γιόρτασε με τον Μιλόσεβιτς στο Βελιγράδι το επικείμενο κλείσιμο της συμφωνίας με Ελληνες και Ιταλούς, επιβιβάστηκε στο «Φάλκον» και ήρθε στην Αθήνα. Οι υπογραφές έπεσαν, τα λεφτά κατατέθηκαν και ο Μπέκο έκανε ανάληψη και φόρτωσε δεσμίδες σε «ταχυδρομικούς σάκους τής ΡΤΤ». Είκοσι έξι ώρες αργότερα γύριζε περιχαρής στο Βελιγράδι.

Δεν υπάρχουν αποδείξεις

Ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης Ζάρκο Κόρατς δήλωσε στην εφημερίδα ότι αυτή η συμφωνία έδωσε οξυγόνο και εκείνη τη δύσκολη περίοδο διατήρησε στην εξουσία τον Μιλόσεβιτς. Βοήθησε δε «να στηριχτούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Κόσοβο». Αναφέρεται εδώ ο Κόρατς στην εκστρατεία καταστολής που είχε εξαπολύσει ο Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο. Ο Σέρβος πολιτικός πάντως εκτίμησε ότι «δεν υπάρχουν αποδείξεις» για να στηριχτεί κατηγορία εναντίον του Μιλόσεβιτς αναφορικά με αυτό το σκάνδαλο.

Η «Ρεπούμπλικα» επιρρίπτει την πολιτική ευθύνη για τις μίζες στον Λαμπέρτο Ντίνι, ο ίδιος όμως διαψεύδει τα πάντα και αναφερόμενος σε δυσφημιστικό για τη συμφωνία Telecom-ΡTT έγγραφο που κυκλοφόρησε η CΙΑ το 1999 λέει: «Δεν εκπλήσσομαι. Δεν είναι η πρώτη φορά που η CΙΑ χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει εκείνους που ενίοτε έχουν διαφορετική διαπραγματευτική θέση από την Ουάσιγκτον».

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ιταλική εφημερίδα υποστηρίζει πως ο Ντίνι είχε τόσο στενές σχέσεις με το Βελιγράδι, που άσκησε πιέσεις εκείνη την εποχή ώστε να πετύχει αναβολή της ημερομηνίας υπογραφής της συμφωνίας. Ο λόγος ήταν ότι η Μαντλίν Ολμπράιτ, τότε υπουργός Eξωτερικών, βρισκόταν στη γιουγκοσλαβική πρωτεύουσα και ο Ντίνι παρακαλούσε τους Σέρβους να καθυστερήσουν τις υπογραφές για καμιά εβδομάδα, ώστε να μη φέρουν σε δύσκολη θέση την Ιταλία, σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Ο Ντίνι διέψευσε και αυτό το περιστατικό.