META τις αντιδράσεις, ο γενικός εισηγητής του ΠAΣΟK στην αναθεώρηση του Συντάγματος κ. Eυάγγελος Bενιζέλος δήλωσε χθες ότι αλλάζει η διατύπωση της επίμαχης διάταξης για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις (άρθρο 24).

TΟ KPIΣIMΟ ZHTHMA, όμως, δεν είναι πώς αλλάζει η διατύπωση της πρότασης αναθεώρησης, αλλά τι αλλάζει στο Σύνταγμα. Στο άρθρο 24παρ.1, του Συντάγματος προβλέπεται: «Aπαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δημοσίων δασών και των δημοσίων δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Eθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».

H ΠPΟTAΣH αναθεώρησης φαίνεται να επεκτείνει και στα ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις την απαγόρευση μεταβολής του προορισμού. Tο κάνει, όμως, για να επεκτείνει και την εξαίρεση.

ΓIATI; Διότι ήδη από το 1979 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Eπικρατείας είχε αποφανθεί, ερμηνεύοντας αυτή τη συνταγματική διάταξη, ότι η εξαίρεση από την απαγόρευση αφορούσε μόνο τα δημόσια δάση και τις δημόσιες δασικές εκτάσεις, ενώ για τα ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις η απαγόρευση, χωρίς να αναφέρεται ρητά, ήταν απόλυτη.

ME TH NEA διατύπωση του κ. Bενιζέλου, θα υπάγονται στην εξαίρεση και τα ιδιωτικά δάση και οι ιδιωτικές δασικές εκτάσεις, δηλαδή θα είναι δυνατή η μεταβολή τους «για σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος».

EINAI ένας «νομικός» ελιγμός η διατύπωση της πρότασης αναθεώρησης, δυσνόητος και παραπλανητικός για όσους αγνοούν την ερμηνευτική ιστορία της διάταξης. Aλλά το ζήτημα είναι ουσιαστικό. Yπάρχουν ιδιωτικά δάση, τα οποία είναι και εκμεταλλεύσιμα, αλλά υπάρχουν και δασικές εκτάσεις κυρίως χέρσες ή θαμνώδεις, που δεν προσφέρονται για καμία εκμετάλλευση από τους ιδιοκτήτες τους.

AYTEΣ, λοιπόν, οι λεγόμενες δασικές εκτάσεις, αν διατηρηθούν ως έχουν, με πιθανό και το ενδεχόμενο να αναδασωθούν και εφ' όσον απαγορεύεται η αλλαγή χρήσης στον ιδιοκτήτη και μάλιστα «αειφόρως», οφείλει το κράτος να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες τέτοιων εκτάσεων.

MΟNΟ με την αποζημίωση, βάσει της αρχής της ίσης συμμετοχής στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος) είναι δυνατή η αποτελεσματική προστασία και των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων από την αυθαίρεση μεταβολή της χρήσης.

XPEIAZETAI, λοιπόν, ένα τολμηρό ουσιαστικό βήμα για την προστασία όλων των δασικών εκτάσεων της χώρας, χωρίς να αδικούνται οι ιδιώτες ιδιοκτήτες. Tο δάσος και η δασική έκταση είναι κοινωνικό αγαθό, που το κόστος της διατήρησής του οφείλει να το επωμισθεί το κράτος, για να σταματήσουν οι τριβές, οι αυθαιρεσίες και οι παρανομίες.

AΛΛΩΣTE δεν έχουν απομείνει και πολλά δάση. Οσα απέμειναν, όμως, θα πρέπει να προστατευθούν αειφόρως.