Και εγεννήθη (για την ακρίβεια, αναγεννήθη) Γερμανική Αυτοκρατορία. Επί γαλλικού μάλιστα εδάφους. Ετσι, καθαρά και ξάστερα. Ολα αυτά τα περί αναστάθμισης ψήφων, ειδικών μειοψηφιών, ενισχυμένων πλειοψηφιών και το κακό συναπάντημα, αυτό ακριβώς σημαίνουν. Η Γερμανία, ως ισχυρή χώρα, εκ των ισχυροτέρων, και αυτή την περίοδο ισχυρότερη, επιβλήθηκε των άλλων κερδίζοντας απλώς τη συγκατάβασή τους. Οι ισορροπίες που είχαν δημιουργηθεί με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Αυτή τη φορά, με όπλα περισσότερο αποτελεσματικά των «πάντσερ», των «στούκας» και των «V 2» -την οικονομική της δύναμη- η Γερμανία κερδίζει συμμάχους και καταλαμβάνει το ζωτικό χώρο που επιθυμούσε το Τρίτο Ράιχ στην Κεντρική Ευρώπη και στρώνει το έδαφος στα Βαλκάνια. Κι εμείς; Εμείς απλώς νικήσαμε. Οπως συμβαίνει συνήθως. Ετσι κι αλλιώς, το Διευθυντήριο θα αποφασίζει για όλα τα σπουδαία, μας αφορούν δεν μας αφορούν. Υποθέσεις της αρμοδιότητάς μας θα απομείνουν οι αμαρτωλές δραστηριότητες της ηγεσίας του επαγγελματικού ποδοσφαιρικού μας πρωταθλήματος, οι ανησυχίες του Τσουκάτου, οι κρυφές ελπίδες του Τσοχατζόπουλου, οι προβληματισμοί του Καραμανλή και το θολό μέλλον του Αβραμόπουλου. Και πολλά μάς είναι. Μην τσαντιστούν οι Γερμανοί και μας εντάξουν στην Μπουντεσλίγκα για να μας ρίξουν στη Γ' Εθνική...

ΓΡ. ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ