Οσο και να μη θέλει κανείς να γίνει κεφαλο-κυνηγός, τα αμείλικτα ερωτήματα, που προέκυψαν από την τραγωδία της Πάρου, οδηγούν και σε συγκεκριμένες ευθύνες και σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Και δεν εννοούμε, βέβαια, μόνο τις όποιες ευθύνες του πλοιάρχου και του πληρώματος. Εδώ αποδεινύεται για μια ακόμη φορά ότι ένας νευραλγικός τομέας, με άμεσο ενδιαφέρον για το κοινωνικό σύνολο, αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται με διαδικασίες που δεν προσιδιάζουν σε μια ευνομούμενη πολιτεία.

••• Δεν θα μείνουμε στα όσα εντυπωσιακά ακούγονται και γράφονται για τον ρόλο του πρώην υπουργού Ναυτιλίας Στ. Σουμάκη. Το ότι λέγονται εκ των υστέρων, δεν σημαίνει ότι στερούνται σοβαρότητας ή ότι δεν χρειάζεται να εξεταστούν εξονυχιστικά και να υπάρξουν υπεύθυνες και τεκμηριωμένες απαντήσεις και από την πλευρά της κυβέρνησης . Υπάρχουν όμως μια σειρά διαπιστώσεις που και πασιφανείς είναι, αλλά και παραπέμπουν στο γνωστό αμαρτωλό φαινόμενο των σχέσεων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

••• Διαπίστωση πρώτη: Με ποιες πραγματικές προϋποθέσεις, με ποια οικονομικά δεδομένα η Μinoan εξελίχθηκε σε σχεδόν απόλυτο μονοπώλιο στο Αιγαίο; Πώς μέσα σε ελάχιστους μήνες πείστηκαν οι χθεσινοί ανταγωνιστές της να αφομοιωθούν ή να γίνουν μέτοχοί της στην καλύτερη περίπτωση, εκχωρώντας της τα όποια περιουσιακά τους στοιχεια;

••• Διαπίστωση δεύτερη: Τι ήταν αυτό που οδήγησε τους κυρίαρχους της οικονομικής ζωής να εγκαταλείψουν τους όποιους ανταγωνισμούς τους και να γίνουν μεγαλομέτοχοι μιας εταιρείας σ' έναν τομέα που δεν ήξεραν; Πώς, δηλαδή, βρέθηκαν επιχειρηματίες, όπως ο κ. Κόκκαλης, ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης, ο κ. Κοντομηνάς, ο κ. Βασιλάκης, ο κ. Λασκαρίδης, ο κ. Δάκης Ιωάννου, ο κ. Βρυώνης και αρκετοί άλλοι να αποκτήσουν το 69% της Minoan, κατά δηλωση του κ. Σφηνιά; Προφανώς, η αναμονή μεγάλων κερδών, από την μονοπωλιακή θέση της εταιρείας, αλλά και από την επικείμενη εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο...

••• Διαπίστωση - και απορία - τρίτη: Πώς και γιατί μια εταιρεία λαϊκής βάσης, που δημιουργήθηκε για να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους Kρητικούς, εξελίχθηκε σ' ένα ναυτιλιακό γίγαντα, αδιαφορώντας για τους κύριους, υποτίθεται, μετόχους της; Γιατί μάλλον δεν αποδεικνύει ενδιαφέρον να έχεις στη γραμμή πρώτης προτεραιότητας πλοία ηλικίας 20-30 ετών και την αφρόκρεμα του στόλου σου να την έχεις στη γραμμή Ελλάδας-Ιταλίας ή στις γραμμές που φιλοδοξούσε να κυριαρχήσει μια θυγατρική σου. Κάτι δεν πήγαινε καλά, προφανώς, με τους σχεδιασμούς αυτών που την έλεγχαν και τη διοικούσαν...

ΣΗΦΗΣ ΠΟΛΥΜΙΛΗΣ