Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια για την πικρή πρεμιέρα της Eθνικής μας στο 31ο Ευρωμπάσκετ. Λίγα πράγματα ως ομάδα, ακόμη λιγότερες οι εμπνεύσεις που προέκυψαν από κάθε παίκτη χωριστά, και εντελώς ανύπαρκτο το πλεονέκτημα που -θεωρητικά- είχαμε έναντι των Γερμανών σε ταλέντο και πάθος.

Και πάλι, πάντως, στα χέρια των διεθνών μας ήταν η νίκη. Τη στιγμή που ο Αγγελος Κορωνιός σημάδεψε από τα 7.30 μ., χωρίς να λαθέψει, το ταμπλό του γηπέδου της Ντιζόν έγραφε 56-48 για την Eθνική μας, και μόνο 1.55' για τη λήξη. Με το ρυθμό που σκοράριζαν μέχρι τότε οι αντίπαλοί μας (22 πόντοι στα πρώτα 18' του δευτέρου ημιχρόνου...), δεν υπήρχε περίπτωση να καλύψουν τέτοια διαφορά στο τελευταίο δίλεπτο.

Μάλλον το ίδιο πίστεψαν και οι δικοί μας, αν κρίνουμε από την κωμικοτραγική εξέλιξη του αγώνα. Πρώτα ένα έμμεσο τρίποντο από τον Οκουλάγια κι αμέσως μετά ένα αυθεντικό τρίποντο από τον Νοβίτσκι, έφεραν τη Γερμανία σε απόσταση βολής (56-54). Και πριν προλάβει κανείς να φρενάρει τους Γερμανούς, ήρθε η ισοφάριση με βολές του Νοβίτσκι, στα 36 δευτερόλεπτα.

Το καλάθι που έβαλε μετά από 20'' ο Σιγάλας, ο κορυφαίος παίκτης μας σε ολόκληρο το β' μέρος, δεν ήταν τελικά παρά μια ψευδαίσθηση για όλους μας. Αντί να παίξει σωστή άμυνα η Eθνική μας για να κρατήσει το προβάδισμα (58-56), έδωσε στον Μπογκόγιεβιτς όλη την άνεση για να σουτάρει το τρίποντο της ανατροπής. Και όταν επιτρέπεις στον αντίπαλο να έχει μια τόσο καλή ευκαιρία, εκείνος δεν την αφήνει να πάει χαμένη...

Αυτό το τρίποντο του Μπογκόγιεβιτς, 7 δεύτερα πριν από την εκπνοή, όχι μόνο σημάδεψε την τελική έκβαση του αγώνα (58-59), αλλά βάζει και σε μεγάλες περιπέτειες την Eθνική μας ομάδα. Το ξέρετε ότι δεν είναι πλέον αρκετή μια νίκη σε βάρος της Τσεχίας για να προκριθούμε στην επόμενη φάση του Ευρωμπάσκετ; Το ξέρετε ότι μετά τη νίκη των Τσέχων επί των Λιθουανών, και τη δικη μας υποταγή στους Γερμανούς, δεν υπάρχουν πια φαβορί και αουτσάιντερ σ'αυτόν τον όμιλο;

Κι όμως, κανείς δε μπορούσε να προβλέψει τέτοιο ξεκίνημα για την Eθνική μας. Ακόμη και το θλιβερό πρώτο ημίχρονο που έκανε, το είχαμε στο πρόγραμμα. Πάντα κάνει τέτοια ημίχρονα η Eθνική μας στις μεγάλες διοργανώσεις, και πάντα βρίσκει ένα τρόπο για να έρθει στα ίσα της.

Δεν είδατε το πρώτο δεκάλεπτο που έκανε, επιστρέφοντας από τα αποδυτήρια; Με τον Σιγάλα και τον Τσακαλίδη να μοιράζονται τις πολύ πιο ισορροπημένες πια επιθέσεις της Eθνικής, το -3 έγινε γρήγορα

3 (33-30), και λίγο αργότερα

9 (49-40). Βοήθησε φυσικά και η επιλογή του Ντέτμαν να τραβήξει στον πάγκο τον κορυφαίο παίκτη του (Νοβίτσκι) για να του δώσει ανάσες. Χωρίς αυτόν, η Γερμανία υπέφερε μέσα στο γήπεδο, και δεν μπορούσε να σταυρώσει μια επίθεση της προκοπής.

Το σκηνικό άλλαξε όχι μόνο με την επαναφορά του Νοβίτσκι, αλλά και την ολοένα και μεγαλύτερη απώλεια που είχε η Eθνική μας στη θέση του πλέι μέικερ (ο Κορωνιός θα θέλει να ξεχάσει γρήγορα αυτό το παιχνίδι, και ο Καλαϊτζής να μη θυμάται ότι έπαιξε καν!), αλλά και στις δύο θέσεις των ψηλών. Ο Τσακαλίδης έχασε τις δυνάμεις του, άλλος ψηλός δεν βρέθηκε να βοηθήσει, με αποτέλεσμα να πάψει πλέον ν'αντιδρά σωστά και η άμυνά μας. Μεγάλο το πρόβλημα, αν το προσθέσουμε στο δεδομένο που είχαμε για την επίθεσή μας...

Εν ολίγοις, είδαμε χθες την Eθνική χειρότερη απ' όσο την περιμέναμε σε παιχνίδι πρεμιέρας, αλλά δεν μπορούμε να της συγχωρέσουμε τέτοια ήττα, από τέτοια Γερμανία. Καλύτερα να παίζαμε με τους Λιθουανούς, και να χάναμε με 20 πόντους διαφορά, παρά αυτό! Ψάχνουν, και ψάχνουν, Πετρόπουλος και Ιωαννίδης να δουν πώς έχασαν από τον Ντέτμαν την παρτίδα, και δε μπορούν να βγάλουν άκρη...