E Online - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Του ΓIANNH AΓΓEΛH

Θα φθάσουν τα 35 εκ. οι άνεργοι στις 29 χώρες του ΟΟΣΑ το έτος 2000. Στην εκτίμηση αυτή καταλήγει η έκθεση του ΟΟΣΑ που πρόκειται να δημοσιοποιηθεί στο Παρίσι την Πέμπτη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, εντοπίζεται στους νέους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους πέντε άνεργους νέους στις χώρες του ΟΟΣΑ, ο ένας προέρχεται από οικογένεια στην οποία κανένα άλλο μέλος δεν εργάζεται, γεγονός το οποίο επιδεινώνει το πρόβλημα «υποστήριξης» των άνεργων νέων, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν τη δυνατότητα να βοηθούνται από την οικογένειά τους μέχρι να ενταχθούν στην εργασία. Η εικόνα αυτή αναμένεται ότι δεν πρόκειται να αλλάξει ουσιαστικά τα επόμενα δύο χρόνια μέσα στον κύκλο των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. Συγκεκριμένα υπολογίζεται ότι το μέσο ποσοστό ανεργίας από 7, 1% που είναι σήμερα είναι πιθανό να μειωθεί ελαφρά και να κλείσει στο 7% το 2000. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση η εικόνα που δίνει ο ΟΟΣΑ είναι σχεδόν ταυτόσημη με εκείνη που δίνει η Eurostat. Προβλέπεται ότι στις 15 χώρες-μέλη της Ε.Ε. τον επόμενο χρόνο η ανεργία θα υποχωρήσει ελαφρά κατά 0, 2%. Για το μήνα Απρίλιο η Eurostat έδωσε μέσο ποσοστό ανεργίας -σε ετήσια βάση- το 9, 6%.

Σπουδάζουν περισσότερο

Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι, όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα του ΟΟΣΑ, η επίμονη ανεργία στη νεολαία έχει οδηγήσει τους νέους σε μεγαλύτερη παραμονή στα σχολεία και στην εκπαίδευση. Με άλλα λόγια, το ποσοστό των νέων που παλαιότερα εγκατέλειπε το σχολείο για να δουλέψει, προκειμένου να αυτοσυντηρηθεί ή για να υποστηρίξει τον οικογενειακό προυπολογισμό, τώρα παραμένει στο σχολείο γιατί είναι αδύνατο να βρει δουλειά. Τα στοιχεία της έκθεσης αναφέρουν ότι οι δεκαοκτάχρονοι το 1984 που παρέμεναν στο σχολείο ήταν το 50% του συνόλου, ενώ το 1997 ήταν 67%. Στην έκθεση επίσης υπογραμμίζεται ο ρόλος της μερικής απασχόλησης, στην αύξηση της απασχόλησης ιδιαίτερα στην Ιαπωνία και ορισμένες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

«Mερικώς» ευχαριστημένοι

Δεν είχε τις ίδιες συνέπειες η μερική απασχόληση στις ΗΠΑ, όπως σημειώνει η έκθεση. Το ενδιαφέρον πάντως εδώ είναι ότι μια σημαντική μερίδα εργαζομένων με μερική απασχόληση -παρά το ότι η ωριαία αμοιβή στους εργαζόμενους αυτής της κατηγορίας είναι μικρότερη από εκείνη των εργαζόμενων με πλήρη απασχόληση- δήλωσαν ότι είναι ευχαριστημένοι. Εκείνο βέβαια που δεν διευκρινίζεται είναι το αν το ποσοστό αυτό είχε και άλλη δουλειά, οπότε η μερική απασχόληση πρόσφερε ένα πρόσθετο εισόδημα ή ήταν η μοναδική απασχόληση.

Στην έκθεση επίσης παρατηρείται ότι σε μεγάλες επιχειρήσεις με εσωτερικά προγράμματα εκπαίδευσης των εργαζομένων έχουν προωθηθεί νέες μορφές απασχόλησης αλλά δεν έχει γίνει δυνατό να αποτυπωθεί το αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτών των μορφών στην αύξηση της απασχόλησης. Πάντως για την Ελλάδα η έκθεση παρατηρεί ότι όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Φινλανδία δεν έχουν προωθηθεί πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας και οι τάσεις που έχουν διαμορφωθεί την περίοδο 1990-1998 ήταν αρνητικές. Το κυριότερο πρόβλημα για την Ελλάδα στον τομέα της απασχόλησης είναι επίσης η νεολαία, για την οποία διαμορφώνεται ένα ιδιαίτερα αρνητικό περιβάλλον.