Πώς γίνεται να τρως μια γροθιά στο στομάχι και να θέλεις να πεις «ευχαριστώ»; Πώς γίνεται να βλέπεις μπροστά σου όλη τη μιζέρια και την κακομοιριά της σύγχρονης Ελλάδας και ταυτόχρονα να αισθάνεσαι υπερήφανος; Πώς γίνεται να βλέπεις την ιστορία του τόπου σου να πετιέται στα μπάζα και να λες ότι υπάρχει ακόμη κάποια ελπίδα; Πηγαίνετε να δείτε τη συγκλονιστική, πραγματικά, δουλειά ενός ανθρώπου, όπως αποτυπώθηκε σε μια ταινία και θα καταλάβετε το γιατί.

••• Μια ταινία, ένα ντοκιμαντέρ για την ακρίβεια,για την πορεία μιας πόλης, της Ελευσίνας, που στην πραγματικότητα αποτυπώνει την πορεία -και τις αξίες...- της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών. «Πεθαίνουμε! Πεθαίνουν οι θεοί μας.../ Τα μάρμαρα το ξέρουν που κοιτάζουν/ σαν άσπρη χαραυγή πάνω στο θύμα/ ξένα, γεμάτα βλέφαρα συντρίμμια,/ καθώς περνούν τα πλήθη του θανάτου...», έγραφε πριν από μερικές δεκαετίες ο Σεφέρης. Κι ο Φ. Κουτσαφτής με την «Αγέλαστο Πέτρα» κατέγραψε αυτήν ακριβώς την εικόνα της καταστροφής της ιστορικής μας μνήμης και του πολιτισμού μας εν ονόματι της... ανάπτυξης και του τσιμέντου.

••• Είναι ευτύχημα που η συγκλονιστική, το ξαναλέω έχοντας πλήρη επίγνωση της βαρύτητας της λέξης, δουλειά 10 χρόνων του Κουτσαφτή βρήκε το δρόμο προς τις αίθουσες και έτσι, όσοι επιμένουν να νοιάζονται γι' αυτόν τον τόπο και την ιστορία του μπορούν να τη δουν. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να είναι πολλοί ή ότι μπορεί να αλλάξει το γενικότερο κλίμα. Eίναι όμως ένα μικρό αλλά σημαντικό λιθαράκι, μήπως μπορέσουμε κάποια στιγμή να πούμε, όπως λέει και ο σκηνοθέτης, ότι είμαστε περήφανοι που ζουμε σ' αυτή τη γωνιά... Μήπως, επιτέλους, μεταβληθεί εντός μας ο ρυθμός του κόσμου...

••• Μήπως συνειδητοποιήσουμε πώς και γιατί καταστρέφουμε ό,τι καλύτερο έχουμε, τον πολιτισμό μας, την ιστορική μνήμη, τις αξίες μας, την ανθρωπιά μας... Μήπως αντιληφθούμε ότι δεν χρειάζεται να γίνουμε «αλαφροΐσκιωτοι» όπως ο καταπληκτικός Παναγιώτης που μ' ένα σακάκι και μια τσάντα στον ώμο τρέχει από τη μια θάλασσα στην άλλη, ψάχνοντας στα μπάζα τη χαμένη τιμή μας σ' ένα αρχαίο απομεινάρι που οι νοήμονες «πολιτισμένοι» το ξεπάστρεψαν για να κάνουν διυλιστήρια, τσιμεντάδικα ή πολυκατοικίες...

ΣΗΦΗΣ ΠΟΛΥΜΙΛΗΣ