Ωρα να ξεσκάσουμε λιγάκι. Ολοι. Οι 15 που άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται στο μαγευτικό Μπιαρίτζ... Και εμείς οι υπόλοιποι που, έστω και για λίγο, θα μείνουμε στην ησυχία μας. Περίφημη λουτρόπολη της Γαλλίας, συγκεντρώνει εκ παραδόσεως την αριστοκρατική αφρόκρεμα... Είπανε λοιπόν και οι κορυφές του ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού να σταματήσουν τον ανελέητο πόλεμο εναντίον των εχόντων και κατεχόντων, να βρεθούν κοντά τους και να τους υποδείξουν το δρόμο του ειρηνικού συμβιβασμού, πριν φάνε το κεφάλι τους, οι άμυαλοι... Από κοντά και ο δικός μας, θα πει στους άλλους πώς τα κατάφερε με τους εγχώριους πλουτοκράτες και πώς ξαπόστειλε ορισμένους συντρόφους του, που είχαν ανοίξει νταραβέρια με θαλασσοπνίχτες καραβοκύρηδες ή τετραπέρατους εμπόρους της σύγχρονης τηλεπικοινωνίας, έτσι, για να μάθουν ποιος κάνει κουμάντο σ' αυτό το μαγαζί. Και βεβαίως, πώς θα βάλει στη θέση τους κάποιους ψευτοαθάνατους του διεθνούς τζετ σετ, που πουλάνε και αγοράζουν κατά πως τους συμφέρει το αρχαίο ολυμπιακό πνεύμα, ακόμα και σε τούτον εδώ τον τόπο, τον άσπηλο, τον αμόλυντο, τον ιερό. Ε, από Δευτέρας, τέρμα στο όνειρο και πίσω στην πραγματικότητα. Η οποία, ωστόσο, έχει κι αυτή τις μικρές μεγάλες χαρές της, αυτές που δεν καθορίζονται από κανέναν «μεγάλο».

ΓΡ. ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ