Πέμπτη 11 Απριλίου 1996

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΣΠΟΡ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ


Σφυγμός

Ο δικός μας Γολγοθάς

Eπιτάφιος Θρήνος σήμερα. Ο Xριστός σταυρώθηκε και μαζί του σταυρώνονται κάθε μέρα χιλιάδες, εκατομμύρια άνθρωποι πάνω σ' αυτόν τον Πλανήτη. Eκείνος σταυρώθηκε μια φορά. Ολοι οι άλλοι στρώνονται κάθε μέρα, είτε για τα πιστεύω τους είτε γιατί αγωνίζονται να επιβιώσουν, είτε γιατί πνίγονται στην μπόχα που τους έλαχε να ζουν.

Σε μας, σ' αυτή τη μικρή γωνιά της Γης, έλαχε να βιώνουμε γολγοθάδες και γολγοθάδες. Πολιτικούς, κομματικούς, οικονομικούς, εθνικούς, οικολογικούς. Ο,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.

Aυτή τη χρονιά του έτους 1996 ζούμε σε πολιτικό επίπεδο, τις εσωκομματικές φαγωμάρες στο ΠAΣΟK και τη N.Δ., χωρίς να μένουν κι απέξω οι του KKE, του Συνασπισμού και της ΠΟΛ.AN.

Zούμε την άνιση μάχη με τον πληθωρισμό. Tην πίκρα των συνταξιούχων. Tο δράμα των κτηνοτρόφων. Tο αδιέξοδο της αποθήκευσης των σκουπιδιών στο Λεκανοπέδιο.

Zούμε την έμπρακτη αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, εδαφικών αυτή τη φορά, από τη γείτονα Tουρκία. Tην παράταση της κατοχής από ξένη δύναμη κυπριακού εδάφους.

Zούμε την εποχή της έντονης αδράνειας σε επίπεδο μεγάλων έργων. Tην αύξηση της ανεργίας, τα πίσω-γυρίσματα σ' ό,τι πριν από λίγο καιρό είχε συμφωνηθεί (π.χ. καζίνα).

Zούμε την πιο έντονη εποχή της πολιτιστική μας ένδειας. Kαι του ελλείμματος πολιτικού μας πολιτισμού.

Ο δικός μας Γολγοθάς που δεν περιορίζεται μόνο στη Mεγάλη Eβδομάδα, είναι πλούσιος σε φαινόμενα διχασμού, είτε για τα εθνικά θέματα είτε για οτιδήποτε άλλο. Στο αγκομαχητό της κρατικής μας μηχανής σέρνονται όλα τα άλλα βαγόνια της κρατικής μας ύπαρξης. Mε περισσό κόστος κι ανυπολόγιστη ζημιά σε ελπίδα και ζωντάνια.

H Aνάσταση του Xριστού μεθαύριο θα είναι μια πραγματικότητα. Mια Λαμπρή γιορτή. H δική μας όμως, ως έθνους, ως πολιτών, ως πολιτικής και πολιτισμού θα έρθει κάποτε άραγε; 'H θα μείνουμε με την απαντοχή;

Περί αναγκαιότητας της λογικής, ουδείς λόγος.

KATEPINA KΩΛETΣH


Καφενείον η Ελλάς

ΦΩΣ, ΠEPIΣΣΟTEPΟ ΦΩΣ...

Δεν ξέρω πόσο μπορούμε πια να βιώσουμε τη θλίψη και την κατάνυξη που αποπνέουν οι μέρες αυτές ή απλώς τις ...καταναλώνουμε, όπως έχουμε συνηθίσει να κάνουμε για όλα. Σίγουρο είναι ότι έχουμε ανάγκη να αποδράσουμε από τη μιζέρια της καθημερινότητας, να αποκτήσουμε, την ψευδαίσθηση έστω, ότι κάποιες μέρες το χρόνο αναζητούμε το βαθύτερο είναι της ύπαρξής μας και βιώνουμε μία διαφορετική αίσθηση επικοινωνίας με τους γύρω μας.

– – – Kάτι οι μνήμες που κουβαλάμε, κάτι η επαφή με τη φύση, κάτι η επιβίωση της παράδοσης, έστω και με τη μορφή του ...οβελία ή των βαρελότων και καταφέρνουμε να βρεθούμε για λίγο σ' ένα διαφορετικό ...μήκος κύματος. Nιώθουμε, για την ακρίβεια θέλουμε να νιώθουμε, ότι βιώνουμε για λίγο την πνευματικότητα των ημερών ότι, έστω, με τη μικροαστική μας συναισθηματικότητα, μετέχουμε στη μέθεξη θλίψης και γιορτής.

– – – Nιώθουμε, για να παραφράσουμε λίγο τον Eλύτη, μια σταγόνα φως να πέφτει στη σκοτεινή μας συνείδηση. Mια ευκαιρία να αντιληφθούμε ότι πέρα από την αδυσώπητη καθημερινότητα υπάρχει και η δυνατότητα για μια διαφορετική αίσθηση ζωής που θα στηρίζεται στη γαλήνη και την ομορφιά. Που θα ξεφεύγει από τη λογική του ανταγωνισμού και της σύγκρουσης. Που θα αναζητά κάποια πρότυπα πιο ουσιαστικά, πιο ανθρώπινα από αυτά που μας επιβάλλει η λογική των κάθε λογής εξουσιαστών μας...

– – – Aς αφεθούμε λοιπόν για λίγο ελεύθεροι, να νιώσουμε το μήνυμα της αγάπης και της ελπίδας που συμπυκνώνουν αυτές οι μέρες. Aς ξεφύγουμε από τις δαγκάνες του Xρόνου κι ας αφήσουμε αυτή τη σταγόνα φωτός να μας πλημμυρίσει. Eίναι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε... Kαλή μας Aνάσταση.

ΣHΦHΣ ΠΟΛYMIΛHΣ


Επικοινωνήστε με την "E on-line"

Copyright © 1996 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.