Παιχνίδι με τη φωτιά
|
Φαίνεται ότι κάποιοι επιπόλαιοι κυβερνητικοί παράγοντες εκτιμούν πως τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής μπορεί να οδηγούνται στην αγορά της πολιτικής «επικοινωνίας» (διαφήμισης - προπαγάνδας), ομοίως όπως κάθε άλλο ζήτημα εσωτερικής κατανάλωσης στον ελληνικό δημόσιο βίο. Ετσι, λοιπόν, πιστεύοντας ότι η έντονη προβολή του «καλού κλίματος» στην υπόθεση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων αποτέλεσε μία «επικοινωνιακή» επιτυχία, αποφάσισαν τώρα να ασχοληθούν και με την προώθηση «ιδεών» νέων για το Κυπριακό, προκειμένου να οδηγηθεί σταδιακώς αυτή η υπόθεση σε μια «νέα πολιτική», το προϊόν της οποίας θα μπορούσε να καταναλωθεί επαρκώς στην εσωτερική πολιτική «αγορά».
Οι κύκλοι αυτοί σκεπτόμενοι κατά τον τρόπο αυτό, αφ' ενός μεν αγνοούν την ουσία του Κυπριακού και το «κλίμα» της υπόθεσης αφ' ετέρου, δε, αγνοούν τον τρόπο με τον οποίον ασκείται εξωτερική πολιτική από μία κυβέρνηση σε θέματα μείζονος σημασίας, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη.
Παίζει με τη φωτιά ο κυβερνητικός κύκλος των διαφημιστών της εξωτερικής πολιτικής αυτής της εποχής επιχειρώντας «κόλπα» που αφορούν το Κυπριακό. Και επιπλέον η κυβέρνηση υπονομεύει η ίδια την όποια σκέψη μπορεί να έχει σήμερα για μια «νέα πολιτική» της στο θέμα της Κύπρου, σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή προοπτική της νήσου, όταν με πλάγιο τρόπο προβάλλει αυτές τις σκέψεις της, για τη δημιουργία «κλίματος».
Ο πρωθυπουργικός σύμβουλος, που με άρθρο του την περασμένη Κυριακή (στην «Ελευθεροτυπία») προέβαλε «ιδέες» για την αποδοχή συνομοσπονδιακής λύσης στο Κυπριακό, δεν προκάλεσε μόνον τη θυμωμένη αντίδραση πολλών στην ελληνοκυπριακή πολιτική σκηνή, σε μια κρίσιμη διπλωματική φάση της υπόθεσης. Δημιούργησε μόνος του προϋποθέσεις και για να μπορεί ανά πάσα στιγμή να «καούν» οι απόψεις που προέβαλε (για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, εννοείται). Δημιούργησε ένα σοβαρό πρόβλημα σε μια χρονική στιγμή, κατά την οποίαν η ειλικρινής συνεργασία Αθήνας-Λευκωσίας είναι το πρώτο απαραίτητο στοιχείο για την αντιμετώπιση μιας πολύπλευρης και επιδέξιας πολιτικής, που ασκεί στη διεθνή σκηνή η Τουρκία για το Κυπριακό.
Πιστεύουν, άραγε, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών ότι εργάζονται θετικά για μία εθνικώς συμφέρουσα λύση του Κυπριακού, όταν επισήμως δηλώνουν ότι αγωνίζονται για ομοσπονδιακή λύση, κατά τα προβλεπόμενα, από τα σχετικά κείμενα του ΟΗΕ, και την ίδια ώρα, διά του κ. Γ. Πανταγιά, «κλείνουν το μάτι» στους διεθνείς παράγοντες που ζητούν συνομοσπονδία. Αν το πιστεύουν, ας είναι βέβαιοι ότι δυσάρεστες εξελίξεις τους περιμένουν.
|
| |
