ΑΚΙΣ (13-01-00)
«Κλειδαράς»	«Δεν είμαι κλειδαράς» εδήλωσεν ο πρωθυπουργός. Τι θα πει, όμως, «κλειδαράς»; Κατά το λεξικό, πρόκειται για τον τεχνίτη που κατασκευάζει ή επισκευάζει κλειδιά και κλειδαριές. «Κλειδαριά» δε είναι ο μικρός μηχανισμός που εξασφαλίζει την ασφάλεια ερμαρίων, φοριαμών, θυρών κ.λπ. Είναι, λοιπόν, «κλειδαράς» ο εκάστοτε πρωθυπουργός; Κατά τη γνώμη μας είναι. Δουλειά του είναι η συνεχής εγρήγορση και η κατασκευή «κλειδιών» και «αντικλειδιών», ώστε να «κλειδώνει» ή να «ξεκλειδώνει» καταστάσεις, να λύνει, δηλαδή, προβλήματα ή να διασφαλίζει την εφαρμογή κάποιων επιτυχημένων κινήσεών του. Κακώς, λοιπόν, αρνείται ο κ. Σημίτης τον τίτλο του «κλειδαρά». Και κλειδιά οφείλει να κατασκευάζει και κλειδαριές πρέπει να σκαρώνει κατά καιρούς. Ασφαλώς, δεν είναι δική του η φράση «κλείδωμα της ΟΝΕ». Κάποιος εκ των ευαρίθμων επικοινωνιολόγων που συνωστίζονται στο Μέγαρο Μαξίμου θα είχε την ιδέα, την «πλάσαρε», την ανέγραψεν ο Τύπος και «φορέθηκε». Κάπως αγοραία, όμως, ως έκφραση, δεν θα πρέπει να ικανοποίησε τον πρωθυπουργό (αν και κατά καιρούς έχει υιοθετήσει πιο «μαλιαρές» εκφράσεις, όπως εκείνο το περίφημο «τσαμπουκάς» στις εκλογές του '96), που έσπευσε να την αποποιηθεί. «Δεν είμαι κλειδαράς», λοιπόν, εδήλωσεν ο πρωθυπουργός, αλλά δεν μπορεί να μην είναι. Ο ρόλος τον οποίο του εμπιστεύθηκαν οι πολίτες, είναι αυτός ακριβώς. Του «κλειδαρά» και συγχρόνως του «κλειδοκράτορα». Εκείνος κρατά τα κλειδιά του κράτους. Και μετά τις εκλογές ή θα εξακολουθήσει να τα κρατά ή θα τα παραδώσει σ' εκείνον που θα πάρει τη θέση του. Δημήτρης Καπράνος