Ρωσία ίσον Γέλτσιν
|
Η φρίκη είναι η πρώτη, αυθόρμητη αντίδραση για τα αποτελέσματα των εκλογών στη Ρωσία: Ο πρώην αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών τοποθετείται προ τετραμήνου πρωθυπουργός, με μοναδική αποστολή να σώσει από τη φυλακή το απερίγραπτα διεφθαρμένο περιβάλλον του Γέλτσιν, πνίγει στο αίμα το λαό της Τσετσενίας σκοτώνοντας χιλιάδες και υποχρεώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες άλλους να φύγουν πρόσφυγες και στο τέλος, ο ρωσικός λαός επιδοκιμάζει πανηγυρικά το καθεστώς και τα εγκλήματα πολέμου, ανταμείβοντας το κόμμα του Πούτιν με το 25% των ψήφων! Μετά από αυτό δε, πιθανότατα ο Πούτιν θα εκλεγεί και πρόεδρος της Ρωσίας τον Ιούνιο.
Δεν πρέπει, όμως, να σταθούμε στην αυθόρμητη συναισθηματική απέχθεια. Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι αυτή η «ψήφος αίματος» αντικατοπτρίζει γνήσια το πραγματικό πρόσωπο της σημερινής Ρωσίας. Η έκκληση του κύριου άρθρου της «Μοντ» την Κυριακή προς τη Δύση «να δώσει μια ενθάρρυνση στους κάποιους Ρώσους που δεν ικανοποιούνται να κυβερνώνται από μαφιόζους και πολεμοκάπηλους», αποδείχθηκε ότι δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ρωσικής κοινωνίας.
Η βαρβαρότητα και η χυδαιότητα του γελτσινικού καθεστώτος κάνει κάποιους στη Δύση να αντιμετωπίζουν τον Γέλτσιν όχι ως γνήσιο τέκνο και κορυφαίο ηγέτη της μετασοβιετικής Ρωσίας, αλλά ως μια ρυπαρή παρένθεση που πρέπει να κλείσει όσο το δυνατόν συντομότερα. Η άποψη αυτή πόρρω απέχει από τη θέληση των Ρώσων εκλογέων, οι οποίοι τάχθηκαν για μια ακόμη φορά υπέρ του γελτσινικού καθεστώτος, ανεξαρτήτως αν αυτό έχει ήδη στοιχίσει την οικονομική και ηθική εξαθλίωσή τους.
Με την ψήφο τους έδωσαν πρωτοφανή, για τα ρωσικά δεδομένα, κοινοβουλευτική ισχύ όχι μόνο στην αιμοσταγή εκδοχή του γελτσινισμού που εκπροσωπεί ο Πούτιν, αλλά και στην ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική εκδοχή που εκπροσωπεί ο Κιριγένκο και οι περί αυτόν «μεταρρυθμιστές» τύπου Τσουμπάις, Γκαϊντάρ, κ.λπ. Επιπλέον, το ρωσικό εκλογικό σώμα αρνήθηκε ακόμη και στο δίδυμο Λουζκόφ - Πριμακόφ, το οποίο αποτελεί μια κάπως πιο «σοφτ» εκδοχή του ίδιου κλεπτοκρατικού γελτσινικού ρεύματος, να αναλάβει τις τύχες της Ρωσίας και να κάνει κάποια βήματα εξωραϊσμού του ρωσικού μοντέλου της «ελεύθερης αγοράς» που εφαρμόζει εδώ και μια δεκαετία η Μόσχα.
Ας μη μας εντυπωσιάζει το γεγονός, ότι το κόμμα του Πούτιν, του κυρίαρχου δηλαδή ρεύματος του γελτσινισμού, συγκροτήθηκε εκ του μηδενός μόλις προ τριμήνου και όμως πήρε το 25% των ψήφων, ενώ πιθανότατα θα διαλυθεί σαν κόμμα σύντομα.
Ο γελτσινισμός είναι διάσπαρτος παντού και ήταν απόλυτα φυσιολογικό να βρει ταχύτατα πολιτική έκφραση - είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο γελτσινισμός είναι η ψυχή της σημερινής Ρωσίας.
|
| |
