ΑΚΙΣ (22-12-99)
Νισάφι...	Αλήθεια, πόσες μονάδες θεματικότητος κέρδισαν τα «κανάλια» επειδή πρόβαλαν -σε επανάληψη, φυσικά- την τραγική φιγούρα του βουλευτή που ξεψυχούσε στο βήμα του Κοινοβουλίου; Μέχρι πότε, αλήθεια, ο ανθρώπινος πόνος αλλά και η τραγική στιγμή του αιφνιδίου -από παθολογικά αίτια- θανάτου θα γίνεται τροφή για τα αδηφάγα μέσα ενημέρωσης; Να πω ότι ο άτυχος βουλευτής δολοφονήθηκε, να πάει στην ευχή, αφού η δολοφονία μέσα στο Κοινοβούλιο αποτελεί αφ' εαυτής είδηση. Αλλά τον θάνατο που ήλθε ξαφνικά, τον θάνατο που άφησε παγωμένους τους συγγενείς, που την ώρα εκείνη παρακολουθούσαν την απ'ευθείας μετάδοση, από πού κι ώς πού γίνεται «μπαντιέρα» και «τρέιλερ»; Πολύ φοβάμαι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι σε λίγο καιρό θα βλέπουν τις «ειδήσεις» οι βιτσιόζοι και οι περιθωριακοί. Ο πολίτης έχει δικαίωμα στην ενημέρωση που σέβεται ορισμένες αρχές και αξίες. Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να σέβονται τια αξίες αυτές και, με τον τρόπο τους, να τις επιβάλλουν και στον εργοδότη τους. Ετσι θα έπρεπε να λειτουργεί η δημοσιογραφία σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική κοινωνία. Δυστυχώς, όμως, στη χώρα μας κανείς δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Ούτε η εξουσία ούτε οι περισσότεροι εκδότες ούτε οι δημοσιογράφοι που κατέχουν θέσεις-κλειδιά. Καλημέρα σας. Δημήτρης Καπράνος