ΑΚΙΣ (29-09-99)
Μοναδική...	Το πούσι ταξίδευε νωθρά πάνω απ' το Θερμαϊκό. Κοβόταν με το μαχαίρι. Στην προκυμαία, οι αμετανόητοι ψαράδες. Τα καλάμια στην αράδα, καρτερούν τις σάλπες και τα κεφαλόπουλα. Σιμά τους ο σχεδόν Λευκός Πύργος, περήφανος, σημείο αναφοράς της όμορφης πόλης. Φασαριόζικα τα «καφέ» στην παραλία, μερακλήδικος ακόμη κι ο «εσπρέσο», μυρωδιές από φούρνους και μπουγατσατζήδικα. Παλιά κτίρια πλάι σε ολοκαίνουργα, διατηρητέα και ψευτοκατασκευές δίπλα δίπλα. Πολύχρωμη και πολυμυρωδική, πολύβουη και πολυτάλαντη, η Θεσσαλονίκη περνάει ένα ακόμη Σαββατοκύριακο με το δικό της, μοναδικό τρόπο. Τα κορίτσια όμορφα και λυγερά όπως τα περιγράφει ο Σαββόπουλος και τ' αγόρια αγκαλιά με τη μόδα, ομορφαίνουν ακόμη περισσότερο την από μόνη της όμορφη ατμόσφαιρα. Και το βράδυ, ο «Μύλος», αφού περάσεις μέσα απ' τη «ΒΙΛΚΑ» (η παλιά Βιομηχανία Λινού Καννάβεως) και τους ποικίλης ψυχαγωγίας, γευσιλαγνείας και ευρηματικών τερψιλαρυγγίων χώρους της. Και, ω του θαύματος, εκεί ο παλαιός σου γνώριμος Ηλίας Ζάικος με τους Blues Wire σε συναυλία. Οι κιθάρες στο σωστό ήχο, τα τύμπανα στο κατάλληλο ύφος, η φωνή του Ηλία λες κι ερχόταν από το Memphis Tenessee και μετά τα διάφορα κομμάτια, να και ο «ύμνος» των «Creedence Clear waterRevival». «Before you accuse me, take a look at your self». Σοφές κουβέντες! Να ζήσεις Θεσσαλονίκη, που μας αλλάζεις τη διάθεση για τη ζωή... ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ