ΠΡΟ-ΒΟΛΕΣ (24-09-99)

Ο Πειραιάς των... γλόμπων
«Εδώ δεν έχουμε λεφτά για γλόμπους, τη μουσική θα κοιτάμε;», είπε ένα μέλος του Δ.Σ. της ΔΕΠΑΠ, της πολιτιστικής (ο Θεός να την κάνει) επιχείρησης (έτσι θα την κάνουν) του δήμου Πειραιώς. Η νέα πρόεδρος του εργώδους αυτού οργάνου κυρία Γιαννακάκου, ως ανωτέρα σε κλίμακα, χρησιμοποίησε «πολιτικότερο» λόγο και ελευθεραγορίτικα επιχειρήματα, όπως «θα μετατρέψουμε το Πρότυπο Μουσικό Κέντρο του Πειραιά σε υγιή και κερδοφόρο επιχείρηση». Οσο για τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Πειραιώς κύριο Αγραπίδη, αυτός, ως ανώτατος άρχων, απαξίωσε να ασχοληθεί με το θέμα. Προφανώς, δεν του αφήνουν χρόνο οι «γλόμποι». Κι έτσι, ένα πραγματικά πρότυπο μουσικό κέντρο, με χαρακτήρα καθόλου συμβατικό, που μέσα σε λίγα χρόνια εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα ωδεία της χώρας, με τον πήχυ ψηλά ως προς τους στόχους αλλά και ως προς τις επιδόσεις, με καθηγητές από τους εκλεκτούς της μουσικής ζωής της χώρας και με 500 και πλέον σπουδαστές κάθε χρόνο - πάπαλα! Ετσι, επειδή έτσι το θέλει η νέα δημοτική αρχή. (Προσκείμενη σε άλλο κόμμα, αν αυτό λέει τίποτα το ιδιαίτερο...) Δεν πάει να υπάρχει υπογεγραμμένη μεταξύ δήμου και Πολιτείας (υπουργείου Πολιτισμού) δεκαετής (από το 1994) προγραμματική σύμβαση που προβλέπει τα της λειτουργίας και χρηματοδότησης του μουσικού αυτού εκπαιδευτηρίου, που αναδείχτηκε και σε ένα μικρό πολιτιστικό φάρο. Δεν το θέλει η νέα, φωτισμένη -γι' αυτό και προτιμώσα τους γλόμπους από τους φάρους- δημοτική εξουσία. Απέλυσε καθηγητές, διέλυσε τμήματα που σπανίως συναντάς σε ελληνικά ωδεία, κονιορτοποίησε σπουδαστικές ορχήστρες, χορωδίες, μεράκια... Προτιμά μια «μουσική σχολή» συνοικιακού τύπου, πλην «υγιή και κερδοφόρο». Φυσικά, δεν είναι η πρώτη δημοτική αρχή του Πειραιά που μεριμνά στοργικά για το εκλεκτό αυτό μουσικό ίδρυμα. Η προηγούμενη έστρωσε το δρόμο πάνω στον οποίο ξαπόλυσε τώρα την μπουλντόζα της η δημαρχία Αγραπίδη. Γιατί και η προηγούμενη, από «γλόμπους»... Από μέσα και απ' έξω, που λέει κι ο Σαββόπουλος σ' ένα τραγούδι του. Το κακό με τους δημάρχους του τύπου αυτού είναι ότι δεν λένε ευθαρσώς πως τους ενδιαφέρουν μόνο οι «γλόμποι» και να πάνε έτσι «στην τιμή και την πεποίθησή τους», αλλά παριστάνουν πως ενδιαφέρονται και για τα φώτα του πολιτισμού. Και τους αλλάζουν τους «γλόμπους».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

	ΠΡΟ-ΒΟΛΕΣ (24-09-99)
Ο Πειραιάς των... γλόμπων	«Εδώ δεν έχουμε λεφτά για γλόμπους, τη μουσική θα κοιτάμε;», είπε ένα μέλος του Δ.Σ. της ΔΕΠΑΠ, της πολιτιστικής (ο Θεός να την κάνει) επιχείρησης (έτσι θα την κάνουν) του δήμου Πειραιώς. Η νέα πρόεδρος του εργώδους αυτού οργάνου κυρία Γιαννακάκου, ως ανωτέρα σε κλίμακα, χρησιμοποίησε «πολιτικότερο» λόγο και ελευθεραγορίτικα επιχειρήματα, όπως «θα μετατρέψουμε το Πρότυπο Μουσικό Κέντρο του Πειραιά σε υγιή και κερδοφόρο επιχείρηση». Οσο για τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Πειραιώς κύριο Αγραπίδη, αυτός, ως ανώτατος άρχων, απαξίωσε να ασχοληθεί με το θέμα. Προφανώς, δεν του αφήνουν χρόνο οι «γλόμποι». Κι έτσι, ένα πραγματικά πρότυπο μουσικό κέντρο, με χαρακτήρα καθόλου συμβατικό, που μέσα σε λίγα χρόνια εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα ωδεία της χώρας, με τον πήχυ ψηλά ως προς τους στόχους αλλά και ως προς τις επιδόσεις, με καθηγητές από τους εκλεκτούς της μουσικής ζωής της χώρας και με 500 και πλέον σπουδαστές κάθε χρόνο - πάπαλα! Ετσι, επειδή έτσι το θέλει η νέα δημοτική αρχή. (Προσκείμενη σε άλλο κόμμα, αν αυτό λέει τίποτα το ιδιαίτερο...) Δεν πάει να υπάρχει υπογεγραμμένη μεταξύ δήμου και Πολιτείας (υπουργείου Πολιτισμού) δεκαετής (από το 1994) προγραμματική σύμβαση που προβλέπει τα της λειτουργίας και χρηματοδότησης του μουσικού αυτού εκπαιδευτηρίου, που αναδείχτηκε και σε ένα μικρό πολιτιστικό φάρο. Δεν το θέλει η νέα, φωτισμένη -γι' αυτό και προτιμώσα τους γλόμπους από τους φάρους- δημοτική εξουσία. Απέλυσε καθηγητές, διέλυσε τμήματα που σπανίως συναντάς σε ελληνικά ωδεία, κονιορτοποίησε σπουδαστικές ορχήστρες, χορωδίες, μεράκια... Προτιμά μια «μουσική σχολή» συνοικιακού τύπου, πλην «υγιή και κερδοφόρο». Φυσικά, δεν είναι η πρώτη δημοτική αρχή του Πειραιά που μεριμνά στοργικά για το εκλεκτό αυτό μουσικό ίδρυμα. Η προηγούμενη έστρωσε το δρόμο πάνω στον οποίο ξαπόλυσε τώρα την μπουλντόζα της η δημαρχία Αγραπίδη. Γιατί και η προηγούμενη, από «γλόμπους»... Από μέσα και απ' έξω, που λέει κι ο Σαββόπουλος σ' ένα τραγούδι του. Το κακό με τους δημάρχους του τύπου αυτού είναι ότι δεν λένε ευθαρσώς πως τους ενδιαφέρουν μόνο οι «γλόμποι» και να πάνε έτσι «στην τιμή και την πεποίθησή τους», αλλά παριστάνουν πως ενδιαφέρονται και για τα φώτα του πολιτισμού. Και τους αλλάζουν τους «γλόμπους». ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ