ΑΚΙΣ (24-09-99)
Ανισότητες...	Μεγαλώνει κατά τρόπο εκρηκτικό ο πληθυσμός του πλανήτη. Δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, σε λίγα χρόνια, λένε οι ειδικοί, δεν θα μας χωράει η γη μας. Και μαζί με τον πληθυσμό μεγαλώνουν κι οι ανισότητες. Και η πείνα και η μιζέρια. Αρρώστιες, σεισμοί, πόλεμοι, καθώς κλείνει ο αιώνας. Και ο περίφημος πολιτισμός μας, πάει περίπατο. Κι όμως, αν είχαμε λίγες ώρες να ξοδέψουμε μαζί με κάποιους δυστυχείς, μαζί με κάποιους κατατρεγμένους, θα καταλαβαίναμε πολύ πιο εύκολα την αλήθεια. Τη ματαιότητα, την μικρότητά μας, την απίθανη υπεροψία μας εμπρός στη ζωή και το θάνατο. Αν είχαμε λίγες ώρες από τον ελεύθερο χρόνο μας να ξοδέψουμε κοντά σ' εκείνους που μας χρειάζονται, αν είχαμε τη διάθεση να δώσουμε λίγο από το περίσσευμά μας -όχι σε «τηλεμαραθώνιους» ή μέσω ιδρυμάτων αλλά αθόρυβα, όπως είπαν οι προφήτες και οι ηγέτες των θρησκειών, τότε όλα θα μπορούσαν ν' αλλάξουν. Οι σεισμοί είναι μια καλή αφορμή, συνέλληνες. Αν έχετε λίγο ελεύθερο χρόνο αν μπορείτε να θυμηθείτε τον καλό σας εαυτό, περάστε λίγες ώρες στους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων. Μιλήστε μαζί τους, αντιληφθείτε πόσο μικρή είναι η απόσταση από την αφθονία στην ένδεια. Δώστε στην ψυχή σας μια ευκαιρία να νιώσει διαφορετικά. Κι αν έχετε κάτι που να περισσεύει, υπάρχουν οι λογαριασμοί στις Τράπεζες υπάρχουν και οι ίδιοι οι σεισμοπαθείς, που έχουν ανάγκη. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.Οι ευκαιρίες γι' αυτό είναι, δυστυχώς, λίγες. Και δεν πρέπει να τις χάνουμε... ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ