Δευτέρα φύσις
|
Ο Μάικλ Πορτίλο είχε ομοφυλοφιλικές εμπειρίες, όταν ήταν νέος. Προϊούσης, όμως, της ηλικίας δεν έγινε απλώς -σε αρμονία με τις υποδείξεις του μεγάλου Συντηρητικού Ουίνστον Τσόρτσιλ- δεξιότερος, αλλά και... ετεροφυλόφιλος. Πρόκειται, αναμφιβόλως, για πληροφορία αυξημένου πολιτικού ειδικού βάρους, ανάλογης σημασίας με τη διευκρίνιση ότι ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος κατέπινε μέχρι και τέσσερα μπέρμπον, αλλά το έκοψε, ή ότι ο πρόεδρος Κλίντον είχε όντως καπνίσει μαύρη, αλλά ουδέποτε εισέπνευσε τον καπνό. Περισσότερο σκοτεινό παραμένει το απώτερο παρελθόν του Μπόρις Γέλτσιν, ήδη ρέποντος προς το οινόπνευμα και το -πετροπλυμένο- χρήμα.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι τα μέσα ενημέρωσης επιμένουν στα ζητήματα αυτά για λόγους πωλήσεων προς το φθηνό (αλλά άφθονο) αναγνωστικό κοινό ή για να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη. Επειδή, όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι του χαρακτήρος εκδοτών και δημοσιογράφων, η τόση επιμονή μάλλον οφείλεται στην ειλικρινή άποψη ότι οι νεανικές έξεις δεν σβήνουν εύκολα και άρα χρήζουν έρευνας. Ενδιαφέρουσα, ασφαλώς, η άποψη αυτή, σε... άλλες έρευνες θα έπρεπε να οδηγήσει: Μήπως, π.χ., ο Μπόρις Γέλτσιν συνήθιζε από νεαρός Κομσομόλος να αλλάζει συμμάχους και να επιδίδεται σε σκοτεινές συναλλαγές; Μήπως ο Μπιλ Κλίντον έτεινε εξ απαλών ονύχων να ξυλοφορτώνει κάποιον άσχετο (όχι βέβαια, από τότε, τον Σαντάμ), όποτε πήγαινε να αποκαλυφθεί κάποια δική του «λαδιά»; Ή μήπως όλες αυτές οι σημερινές «αρετές» τους αναπτύχθηκαν με την ηλικία - και την εξουσία;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ
|