ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (15-07-99)

Απ' όποια σκοπιά κι αν το δεις το πρόβλημα με την «εισαγόμενη εγκληματικότητα», τελικά θα καταλήξεις στο συμπέρασμα πως η βασικότερη μέθοδος να την περιορίσεις (κατά τον δυνατόν, πάντα...) είναι η αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων - με κάθε τρόπο! Είναι εντελώς απαράδεκτο μια χώρα να «ομολογεί» στην πράξη ότι είναι ανίκανη να επιτελέσει το πρωταρχικό της καθήκον, να ξέρει ότι δεν είναι ξέφραγο αμπέλι και δεν μπορεί να μπαινοβγαίνει ο καθένας απ' όπου θέλει, όποτε θέλει!

Δεν υπάρχουν «δύσκολα σύνορα» και «δύσβατες» περιοχές - παρά μονάχα ως δικαιολογία της χρόνιας ολιγωρίας του κράτους! Να μπουν φρουροί, πάνοπλοι και ειδικά εκπαιδευμένοι - κι αν δεν φθάνει ο στρατός, να δημιουργήσουν (στην ουσία και στην πράξη, όχι στα λόγια και στις εντυπώσεις!) ειδικό σώμα «φύλαξης συνόρων»! Κι όπου η ανθρώπινη παρουσία είναι αδύνατη, να μπουν ηλεκτροφόρα καλώδια, ναρκοπέδια - δεν μπορεί, κάποιος αποτελεσματικός τρόπος πρέπει να υπάρχει!

Το χθεσινό δραματικό «επεισόδιο» της νέας απαγωγής πολιτών από Αλβανό εγκληματία πρέπει επιτέλους να «ξυπνήσει» τους κάθε λογής «αρμοδίους»! Εδώ καταντήσαμε οι χειροβομβίδες και τα «καλάσνικοφ» να κυκλοφορούν λες και είναι... λαχανικά που τα προμηθεύεσαι από τις λαϊκές αγορές! Κι αυτά τα όπλα, είναι γνωστό από πού έχουν έρθει και έχουν κατακλύσει την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να πωλούνται σχεδόν ελεύθερα στην Ομόνοια!

«Επαναπροωθούν» τους ξένους λαθρομετανάστες πίσω στις χώρες τους (στην Αλβανία, το 99%!) έτσι για... πλάκα, αφού οι πάντες γνωρίζουν (το λένε προκλητικά και οι ίδιοι οι «επαναπροωθούμενοι»!) ότι μετά λίγα 24ωρα θα ξαναμπούν σαν «κύριοι» από τα αφύλακτα σύνορά μας, κουβαλώντας μαζί τους, κάμποσοι από αυτούς, όπλα και ναρκωτικά χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο να συλληφθούν! Ως πότε;

Το όλο «σύστημα» πάσχει τόσο πολύ, που... καταντήσαμε να γινόμαστε δέκτες προκλητικών «διαβημάτων» από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών της Αλβανίας ότι... κακώς συλλαμβάνουμε τους παρανόμους, κακώς τους απελαύνουμε, κακώς τους κάνουμε ακόμη και ελέγχους. Ηδη, δεκάδες χωριά στις πλέον ευαίσθητες περιοχές έχουν μετατραπεί σε... στρατόπεδα, όπου όλοι σχεδόν οι κάτοικοι κυκλοφορούν με όπλα γεμάτα, έτοιμοι να πυροβολήσουν τον οποιοδήποτε ξένο! Κι αυτό (ας το καταλάβουμε επί τέλους όλοι μας χωρίς προκαταλήψεις της μιας ή της άλλης «άποψης») δεν είναι αποτέλεσμα «ρατσισμού» - αποτέλεσμα φόβου και απόγνωσης είναι! Κι όσο η συντεταγμένη Πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της και δεν οργανώνεται, θα φθάσουμε σε καταστάσεις δραματικές...

Είναι προτιμότερο να φανεί «αποφασισμένη» (ακόμη και σκληρή!) η Πολιτεία (αν είχε φανεί στην προηγούμενη «απαγωγή» του λεωφορείου από τη Φλαμούρ, ίσως να μην είχαμε τη χθεσινή «αναπαραγωγή» της!) από τις πρώτες εκδηλώσεις τέτοιων εγκληματικών φαινομένων, να στείλει το «μήνυμα» της μη συνδιαλλαγής με κακοποιούς, για να αποθαρρύνει τους μιμητές τους! Σίγουρα, περιπτώσεις σαν εκείνη του Φλαμούρ και σαν τη χθεσινή, όπου υπάρχουν αθώοι όμηροι, είναι δύσκολες. Το κατανοούμε - και το σεβόμαστε. Αλλά ή υπάρχει κράτος που μπορεί να είναι αποφασισμένο να εφαρμόσει τους νόμους ή δεν υπάρχει - κι αν περάσει η αίσθηση ότι «δεν υπάρχει», για τους όποιους λόγους, τότε και οι εγκληματίες θα αποθρασυνθούν και νομοτελειακά οι πολίτες θα πάρουν το νόμο στα χέρια τους. Ο,τι το χειρότερο, δηλαδή...

Εκτός από «διμερή θέματα» (υποθέτουμε και τις... αγορές οπλικών συτημάτων, μέσα σ' αυτά!) και τις προοπτικές στα Βαλκάνια, ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας κ. Κοέν συζήτησε με τον κ. Τσοχατζόπουλο προχθές και τον πρωθυπουργό χθες και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς επίσης και το ζήτημα της τρομοκρατίας, στο οποίο επ' εσχάτοις οι Αμερικανοί αξιωματούχοι σε κάθε επαφή τους με Ελληνες ομολόγους τους δείχνουν μια μεγάλη «ευαισθησία», που πλησιάζει τα όρια της ψύχωσης!

Ο κ. Ρέππας δήλωσε ότι η κυβέρνηση δεν έχει γίνει «επίσημα» («ανεπίσημα», όμως;) αποδέκτης αμερικανικών αιτημάτων για τα θέματα τρομοκρατίας - κι ας λένε άλλα στις «κατ' ιδίαν» ενημερώσεις που κάνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί! Που θέλουν να δουν τη χώρα μας να συνεργάζεται στο ζήτημα αυτό και με τις... τουρκικές αρχές για την αντιμετώπιση του προβλήματος!

Αλλά, ειδικότερα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, θα 'χει ενδιαφέρον να γνώριζε κανείς τι είπε στον κ. Τσοχατζόπουλο και στον κ. Σημίτη ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, ο οποίος, ερωτηθείς προχθές πώς σχολιάζει τις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού κ. Ετζεβίτ ότι «το κυπριακό πρόβλημα λύθηκε το 1974 με την τουρκική εισβολή στο νησί(!)», περιορίσθηκε να σημειώσει πως... «δεν είναι ενήμερος των δηλώσεων Ετζεβίτ» - καλά ούτε... εφημερίδες δεν διαβάζει;

Χθες, ο κ. Κοέν είπε πως γύρω από το Κυπριακό «υπάρχει μια κινητικότητα» («κινητικότητα», υπάρχει τα τελευταία... 25 χρόνια - λύση δεν υπάρχει!) αλλά δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι «δεν είναι στις αμερικανικές προθέσεις να ασκηθούν πιέσεις στην Τουρκία», αν η τελευταία συνεχίσει την αδιαλλαξία της! Εμ, τότε τι σόι «μεσολάβηση» είναι αυτή που υποτίθεται ότι θέλουν να αναλάβουν οι ΗΠΑ, αν όλη τη διάθεσή τους για πιέσεις και «συμβουλές» την εξαντλούν προς τη... μία μόνο πλευρά;

Το «πλαφόν» στις τιμές λιανικής των καυσίμων (ίσχυε, και καταργήθηκε όταν η κυβέρνηση θέλησε να «απελευθερώσει» την αγορά για να λειτουργήσει ο... ελεύθερος ανταγωνισμός επ' ωφελεία του τελικού καταναλωτού!) με το οποίο απειλεί το υπουργείο Ανάπτυξης τους βενζινοπώλες, είναι ίσως ένα «μέτρο» για την αποφυγή αισχροκέρδειας και τη διακύμανση των τιμών σε «λογικά» επίπεδα. Οι βενζινοπώλες απαντούν (και με ισχυρά επιχειρήματα...) ότι, αν η κυβέρνηση θέλει να συγκρατήσει τις τιμές, θα πρέπει να ελέγξει τα επίπεδα τιμών που προμηθεύουν τα πρατήρια οι εταιρείες πετρελαιοειδών και ένας αποτελεσματικός τρόπος «υγιούς ανταγωνισμού» είναι να επιτρέψει στους πρατηριούχους να προμηθεύονται απευθείας καύσιμα από τα διυλιστήρια χωρίς τη μεσολάβηση των εταιρειών - λογικό και... «απελευθερωμένο» (δηλαδή: σύμφωνο με την πολιτική της κυβέρνησης!) ακούγεται!

Γιατί δεν «ρυθμίζει» το ζήτημα η κυβέρνηση; Γιατί το επιχείρημα του υπουργού Ανάπτυξης (στην τελευταία συνάντησή του με τους πρατηριούχους) ότι «περιμένει πρώτα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου» (στο οποίο έχουν προσφύγει οι βενζινοπώλες για το θέμα αυτό...), δείχνει εάν η κυβέρνηση περιμένει μια «ευκαιρία» για να αποφασίσει να στριμώξει λίγο τις πανίσχυρες εταιρείες πετρελαιοειδών...

Θ. Οικονομόπουλος