ΣΤΑΣΕΙΣ (01-07-99)

Αγχόνες
Ευτυχώς που βγήκε στον άμβωνα της αλαζονείας του ο κ. Τζέρι Ρούμπιν, ως εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και, αποστομώνοντας τους διαμαρτυρομένους με επιχειρήματα του είδους που αποθεώθηκε κατά τον πόλεμο, διαβεβαίωσε ότι «η δίκη του Οτσαλάν υπήρξε άψογη και ανεπίληπτη», ένα άριστο μάθημα για το δικονομικό σύστημα όλων των χωρών... Μόνον η ποινή ενόχλησε κάπως τον κ. Ρούμπιν. Απλώς «εις θάνατον δι' απαγχονισμού»; Α, απίστευτη και αδιανόητη μακροθυμία. Απιστη, ωστόσο, η Διεθνής Αμνηστία -καιρός είναι να την κατηγορήσουν οι Αμερικανοί σαν όργανο του ΡΚΚ- επισημαίνει μία προς μία τις παραβιάσεις του δικαιώματος του Αμπντουλάχ Οτσαλάν για έντιμη δίκη. Αντιγράφω: «1) Αποτυχία διασφάλισης έγκαιρης πρόσβασης σε δικαστή. 2) Αποτυχία διασφάλισης έγκαιρης πρόσβασης σε δικηγόρο. 3) Αποτυχία διασφάλισης επαρκούς χρόνου επικοινωνίας με τον δικηγόρο του. 4) Παραβίαση του δικαιώματός του για εμπιστευτική επικοινωνία με το συνήγορό του. 5) Αποτυχία διασφάλισης επαρκούς χρόνου και μέσων για την προετοιμασία της υπεράσπισής του, καθώς και αποτυχία έγκαιρης πληροφόρησής του σχετικά με τις εναντίον του κατηγορίες. 6) Αποτυχία διασφάλισης της διεξαγωγής της δίκης από ένα αρμόδιο, ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο». Να προσθέσουμε ότι δεν εκλήθησαν στο δικαστήριο μάρτυρες υπεράσπισης; Να προσθέσουμε τους προπηλακισμούς των δικηγόρων του Οτσαλάν από εξαγριωμένα πλήθη; Να προσθέσουμε ότι το δικαστήριο ήταν κατειλημμένο από τους «γονείς των Τούρκων μαρτύρων», ενώ δεν προσήλθε ούτε ένας συγγενής των δεκάδων χιλιάδων Κούρδων που εξοντώθηκαν από τον τουρκικό στρατό ή των εκατοντάδων χιλιάδων που εκτοπίστηκαν από τα χώματά τους; Να προσθέσουμε το γυάλινο κλουβί του κατηγορουμένου; Αλλά ό,τι και να προσθέσουμε, οι Αμερικανοί θα συνεχίζουν να εγκωμιάζουν ασύστολα το τουρκικό κράτος και τη δέσμιά του Δικαιοσύνη. Και οι Ευρωπαίοι; Αυτοί διαμαρτύρονται και απαιτούν να μην εκτελεστεί η ποινή του θανάτου. Αλλά η φωνή τους θα ήταν ειλικρινέστερη αν συνοδευόταν από κάποιες πράξεις, αν λόγου χάρη έπαυαν να εφοδιάζουν τον τουρκικό στρατό με τα όπλα που του επιτρέπουν να βομβαρδίζει κουρδικά χωριά, να εξολοθρεύει αμάχους, να επιβάλλει ένα καθεστώς τόσο αυταρχικό ώστε να θεωρούνται εγκληματίες οι Κούρδοι ακόμη κι όταν ουρλιάζουν τον πόνο τους στη γλώσσα της μνήμης τους. Ναι, θα ήταν ειλικρινείς οι Ευρωπαίοι (και οι Ελληνες ανάμεσά τους), αν ομολογούσαν τη συνενοχή τους έστω και τώρα, αν αποδέχονταν εντίμως ότι αποπέμποντας τον ικέτη, τον έστελναν στη δεδομένη αγχόνη.
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ

	ΣΤΑΣΕΙΣ (01-07-99)
Αγχόνες	Ευτυχώς που βγήκε στον άμβωνα της αλαζονείας του ο κ. Τζέρι Ρούμπιν, ως εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και, αποστομώνοντας τους διαμαρτυρομένους με επιχειρήματα του είδους που αποθεώθηκε κατά τον πόλεμο, διαβεβαίωσε ότι «η δίκη του Οτσαλάν υπήρξε άψογη και ανεπίληπτη», ένα άριστο μάθημα για το δικονομικό σύστημα όλων των χωρών... Μόνον η ποινή ενόχλησε κάπως τον κ. Ρούμπιν. Απλώς «εις θάνατον δι' απαγχονισμού»; Α, απίστευτη και αδιανόητη μακροθυμία. Απιστη, ωστόσο, η Διεθνής Αμνηστία -καιρός είναι να την κατηγορήσουν οι Αμερικανοί σαν όργανο του ΡΚΚ- επισημαίνει μία προς μία τις παραβιάσεις του δικαιώματος του Αμπντουλάχ Οτσαλάν για έντιμη δίκη. Αντιγράφω: «1) Αποτυχία διασφάλισης έγκαιρης πρόσβασης σε δικαστή. 2) Αποτυχία διασφάλισης έγκαιρης πρόσβασης σε δικηγόρο. 3) Αποτυχία διασφάλισης επαρκούς χρόνου επικοινωνίας με τον δικηγόρο του. 4) Παραβίαση του δικαιώματός του για εμπιστευτική επικοινωνία με το συνήγορό του. 5) Αποτυχία διασφάλισης επαρκούς χρόνου και μέσων για την προετοιμασία της υπεράσπισής του, καθώς και αποτυχία έγκαιρης πληροφόρησής του σχετικά με τις εναντίον του κατηγορίες. 6) Αποτυχία διασφάλισης της διεξαγωγής της δίκης από ένα αρμόδιο, ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο». Να προσθέσουμε ότι δεν εκλήθησαν στο δικαστήριο μάρτυρες υπεράσπισης; Να προσθέσουμε τους προπηλακισμούς των δικηγόρων του Οτσαλάν από εξαγριωμένα πλήθη; Να προσθέσουμε ότι το δικαστήριο ήταν κατειλημμένο από τους «γονείς των Τούρκων μαρτύρων», ενώ δεν προσήλθε ούτε ένας συγγενής των δεκάδων χιλιάδων Κούρδων που εξοντώθηκαν από τον τουρκικό στρατό ή των εκατοντάδων χιλιάδων που εκτοπίστηκαν από τα χώματά τους; Να προσθέσουμε το γυάλινο κλουβί του κατηγορουμένου; Αλλά ό,τι και να προσθέσουμε, οι Αμερικανοί θα συνεχίζουν να εγκωμιάζουν ασύστολα το τουρκικό κράτος και τη δέσμιά του Δικαιοσύνη. Και οι Ευρωπαίοι; Αυτοί διαμαρτύρονται και απαιτούν να μην εκτελεστεί η ποινή του θανάτου. Αλλά η φωνή τους θα ήταν ειλικρινέστερη αν συνοδευόταν από κάποιες πράξεις, αν λόγου χάρη έπαυαν να εφοδιάζουν τον τουρκικό στρατό με τα όπλα που του επιτρέπουν να βομβαρδίζει κουρδικά χωριά, να εξολοθρεύει αμάχους, να επιβάλλει ένα καθεστώς τόσο αυταρχικό ώστε να θεωρούνται εγκληματίες οι Κούρδοι ακόμη κι όταν ουρλιάζουν τον πόνο τους στη γλώσσα της μνήμης τους. Ναι, θα ήταν ειλικρινείς οι Ευρωπαίοι (και οι Ελληνες ανάμεσά τους), αν ομολογούσαν τη συνενοχή τους έστω και τώρα, αν αποδέχονταν εντίμως ότι αποπέμποντας τον ικέτη, τον έστελναν στη δεδομένη αγχόνη. Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ