Τον Απρίλιο, όμως, εμφανίστηκε στην άλλη άκρη του κόσμου σε μια εξίσου διάσημη αίθουσα όσο αυτή με τις Γιγάντιες Ασπρες Κολόνες, στην Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης. Με την ερμηνεία του έργου του Θόδωρου Αντωνίου «Φορ σόλο σάξοφον», ο 35χρονος Θόδωρος Κερκέζος έκανε το ντεμπούτο του στη Νέα Ηπειρο, όπου δίδαξε σε masterclass σαξοφώνου στα Μπόστον Κονσέρβατορι, Πρίνστον Γιουνιβέρσιτι και Γιουνιβέρσιτι οφ Μασαχουσέτ.

Στις 6 Μαΐου συνέπραξε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων στο «Queen ΕLizabeth Ηall» του Λονδίνου για την ερμηνεία του έργου του Θάνου Μικρούτσικου «Φορ σαξ εντ στρινγκς, εντ λαβ εντ ντριμς» σε μια βραδιά αφιερωμένη στον Ελληνα συνθέτη. Στην ίδια πόλη, στο ναό του Αγίου Ανδρέα, θα βρεθεί στις 10 Ιουνίου για να παίξει στο βραβευμένο έργο της Κατερίνας Καραμεσίνη για σαξόφωνο και μεγάλη χορωδία. Στην παγκόσμια πρώτη του έργου θα συμμετάσχει η χορωδία του Τζον Τάβερνερ.

Το πρόγραμμά του, πάντως, είναι «βαρύ». Το καλοκαίρι θα είναι «ευχάριστα δύσκολο» με εμφανίσεις στο εξωτερικό και μάστερκλας, αλλά και πολλές συναυλίες με το 8χρονο κουαρτέτο του. Το «Κουαρτέτο σαξοφώνου Θεόδωρος Κερκέζος» θα παρουσίασει σε μεταγραφή τον «Ζορμπά» του Μίκη Θεοδωράκη με απώτερο στόχο την έκδοσή του από τον «Ρωμανό» και διεθνή διανομή από τη γερμανική Σοτ. «Το όργανο, επειδή είναι καινούργιο, χρειάζεται μεγάλους συνθέτες να εμπλουτίσουν το ρεπερτόριό του, όπως ο Θεοδωράκης», υπογραμμίζει, «και ξέρουμε πάρα πολύ καλά πόσο ενθουσιάζεται ο κόσμος στο εξωτερικό ακούγοντας τη μουσική του».

Η εταιρεία «Η. Selmer Paris», η μεγαλύτερη στην κατασκευή πνευστών οργάνων, που υποστηρίζει τον Kερκέζο, κατασκεύασε το σαξόφωνό του με ειδικό τρόπο δυναμώνοντας τον ήχο του. Του έχει βγάλει μάλιστα και μια αφίσα. «Είμαστε μόνο πέντε σε όλο τον κόσμο με παρόμοια αφίσα», εξηγεί χωρίς να κρύβει την περηφάνια του. Δεν ξεχνά, άλλωστε, στιγμή ότι προέρχεται από «μια χώρα που το σαξόφωνο δεν είναι αναγνωρισμένο όργανο».

Αν, λοιπόν, σκεφτεί κανείς πως ξεκίνησε «υπό το μηδέν», όπως λέει, από πλευράς προϋποθέσεων, έχει ήδη πετύχει πολλά. Μόλις πριν από τέσσερα χρόνια καταγράφηκε ως ο πρώτος Bαλκάνιος κλασικός σαξοφωνίστας που έπαιξε εκτός των συνόρων της χώρας του περιοδεύοντας στη Ρουμανία. Παραμένοντας πάντα πιστός στη βάση του, τη Νίκαια του Πειραιά, έχει πετύχει όχι μόνο γιατί συνθέτες γράφουν για 'κείνον. Οχι μόνο γιατί εμφανίζεται σε διάσημες αίθουσες. Οχι μόνο γιατί συμπράττει με όλο και σημαντικότερες ορχήστρες. Οχι μόνο γιατί εξασφάλισε συνεργασία με τη μεγάλη εκδοτική εταιρεία «Editions Alphonse Leduc Paris». Οχι μόνο γιατί σιγά σιγά δημιουργεί το κοινό του. Αλλά, κυρίως, γιατί προερχόμενος από μια χώρα χωρίς καμιά παράδοση στο όργανο -που οφείλει τη δημοτικότητά του στην τζαζ- ταξιδεύει ανά τον κόσμο δίνοντας μάστερκλας (ο πρώτος Ελληνας που δίδαξε στο ωδείο Τσαϊκόφσκι της Μόσχας) σε γεμάτες αίθουσες.

«Ηταν πολύ δύσκολο να εδραιωθώ», εξηγεί ο Θεόδωρος Κερκέζος. «Σκεφτείτε το μούδιασμα κάποιου που ακούει: «Ελληνας κλασικός σαξοφωνίστας. Ούτε καν πιανίστας..."». Ξεπέρασε τα προβλήματα με σκληρή δουλειά. «Μελετάω ατέλειωτες ώρες, ούτε ξέρω πόσες περνάω καθημερινώς με το σαξόφωνο», λέει. Το ταλέντο τι ρόλο παίζει; «Αν δεν περάσουν χρόνια δεν μπορώ να πω "Ο τάδε έχει ταλέντο". Το ταλέντο φανερώνεται με πολλές μορφές. Ταλέντο είναι να μπορείς να μελετάς. Ταλέντο είναι να μπορείς να αντέξεις τις σκληρές συνθήκες της συνεργασίας σου με μια μεγάλη σοβαρή ορχήστρα, το ταξίδι, τις πρόβες... Νομίζω ότι είναι λάθος αυτό που λένε "Κύριε, το πεντάχρονο παιδί σας είναι μεγάλο ταλέντο. Τι θα πει μεγάλο ταλέντο; Ή έχεις ή δεν έχεις. Ταλέντο είναι το να αντέξεις στο χρόνο..."».

Στους γονείς, πάντως, ενός μαθητή του στο ωδείο Αθηνών θα έλεγε με σιγουριά «Ο σολίστ γεννιέται» και θα συμβούλευε μια βασική εκπαίδευση στο σαξόφωνο χωρίς κατεύθυνση. «Δεν μπορείς να μάθεις από το τίποτα τζαζ. Αν είσαι αγράμματος δεν μπορείς να μάθεις ξαφνικά να κάνεις χειρουργικές επεμβάσεις», εξηγεί. Τίμια, κρίνει ως «δουλειά του ποδαριού» τη μουσική εκπαίδευση στη χώρα μας, αναγνωρίζει την «προχειρότητα» και την «κοντόφθαλμη» ωδειακή αντιμετώπιση ως αιτίες για τη μείωση των σπουδαστών μουσικής. Ωστόσο, αισιοδοξεί. Αισιοδοξεί όταν θυμάται πως στη Βαλένθια, στο 11ο συνέδριο σαξοφώνου, ερμηνεύοντας την «Ποντιακή Ραψωδία» του Βασίλη Τενίδη, ενθουσίασε τον κόσμο με ποντιακές μελωδίες...

ΜΑΡΙΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ