Παρασκευή 18/09/1998

Οταν θα λάβεις αυτό το γράμμα, εσύ θα επιβλέπεις τις προετοιμασίες για τη μεγάλη συγκέντρωση στην Καλλιθέα, την ερχόμενη Τρίτη, στην οποία, βεβαίως, με έχεις προσκαλέσει προσωπικά (μαζί με άλλους περίπου 400.000 αναγνώστες των κυριακάτικων εκδόσεων των εφημερίδων που έλαβαν την πρόσκλησή σου), αλλά, δυστυχώς, δεν θα μπορέσω να έλθω, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεών μου. Για το λόγο, λοιπόν, ότι δεν θα έχω τη χαρά της «πρόσωπο με πρόσωπο ενημέρωσης» που υπόσχεσαι, είπα να παρέμβω στο διάλογο που άνοιξες με τους υπουργούς σου, με τη μορφή των επιστολών...

Τους ζητάς (ένεκα της μακράς προεκλογικής περιόδου στην οποία εισήλθαμε) να στρέψουν την προσοχή τους στη βελτίωση της θέσης του πολίτη στη σημερινή άδικη κοινωνία, μόνο που κατά την ταπεινή μου γνώμη -και συγγνώμη για το θάρρος που παίρνω - απευθύνεσαι σε λάθος ανθρώπους. Ο υπουργός Μεταφορών, επί παραδείγματι, όπως και οι άλλοι που πέρασαν από τη θέση αυτή, αγνοεί την κατάσταση με τις δημόσιες συγκοινωνίες, επειδή η μόνη σχέση που έχει με λεωφορεία, τρόλεϊ και τρένα, είναι όταν εγκαινιάζει κάποιο καινούργιο όχημα και φωνάζει τις κάμερες για να τον απαθανατίσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τον υπουργό αρμόδιο να εισπράττει τους φόρους (προσθέτει και αφαιρεί αριθμούς από τα βιβλία του, αγνοώντας ότι οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν χρήματα που βγαίνουν από την τσέπη του ακροατηρίου σου), το ίδιο και με τον υπουργό Παιδείας που πειραματίζεται με τις μεταρρυθμίσεις του, το ίδιο και με σχεδόν όλους τους άλλους...

Οταν, όμως, ανέλαβες την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, υποσχέθηκες εκσυγχρονισμό και κοινωνία των πολιτών, όχι των κολλητών. Τι συμβαίνει και έχουμε μπροστά μας την ίδια εικόνα που είχαμε και πριν; Μήπως άλλο εννοούσες εσύ και άλλο εμείς;

Αναμένων απάντηση,

ΓΡ.ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ