Παρασκευή 18/09/1998

Μέχρι τώρα αυτοί που ύψωναν κάποια φωνή απέναντι στην κυριαρχία των αγορών και στην επικράτηση ενός αγριότατου οικονομικού δαρβινισμού, ήταν κάποιοι περιθωριακοί -ως προς την εμβέλειά τους - διανοούμενοι που σε πείσμα της ομογενοποιημένης σκέψης έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου. Να όμως που αυτή τη φορά η προειδοποίηση έρχεται από τον άνθρωπο που βρίσκεται στην καρδιά του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Ο άνθρωπος που κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του ταρακουνά τις αγορές βγήκε και προειδοποίησε ότι το καπιταλιστικό σύστημα στο οποίο οφείλεται η ευημερία των ΗΠΑ... ξηλώνεται στις ραφές του. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επισήμανε παράλληλα ότι η κρίση που παρατηρείται τις τελευταίες βδομάδες με την ανεξέλεγκτη φυγή κεφαλαίων ίσως δεν είναι δυνατόν ν' αντιμετωπιστεί μόνο με την - αναγκαία - παρέμβαση των διεθνών νομισματοοικονομικών αρχών. Ισως, προειδοποιεί ο κ. Σόρος, χρειάζεται και η δημιουργία άλλων παρεμβατικών αρχών για την επίτευξη του απαραίτητου συντονισμού.

Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, οι νόμοι της αγοράς - στους οποίους ομνύουν κυβερνήσεις, οικονομολόγοι και κεφαλαιούχοι- δεν είναι αρκετοί για να λειτουργήσει με ασφάλεια και χωρίς επικίνδυνα σκαμπανεβάσματα η παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Βέβαια ο πολύς κ. Σόρος ενδιαφέρεται για τη μία όψη της κρίσης. Δεν απορρίπτει την καζινοοικονομία του χρηματοοικονομικού τζόγου, τον ενδιαφέρει να «παίζει» τα παιγνίδια του με σχετική ασφάλεια.

Το ότι η κερδοσκοπική μανία καταστρέφει εν ριπή οφθαλμού ολόκληρες χώρες με «περιθωριακές» οικονομίες, ότι οδηγεί στην εξαθλίωση εκατομμύρια ανθρώπων, ακόμα και στο εσωτερικό της νέας τάξης, ελάχιστα απασχολεί τον κάθε κ. Σόρος. Εστω όμως και από διαφορετικές αφετηρίες, έστω και κινούμενοι από διαφορετικά συμφέροντα, γίνεται πλέον φανερό όλο και περισσότερο ότι το πολύφερνο σλόγκαν «όλη η εξουσία στις αγορές», αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή για την παγκόσμια οικονομία...

ΣΗΦΗΣ ΠΟΛΥΜΙΛΗΣ