Σαββάτο 5/09/1998

Κυρίες και κύριοι,

Δύο χρόνια ακόμη θα συνεχιστεί η ίδια οικονομική πολιτική, όπως ακούσατε και σεις από τα υπεύθυνα χείλη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος μπορεί να μιλάει για τα πιο δυσάρεστα πράγματα, αλλά ποτέ δεν ξεχνά να είναι ευγενικά τυπικός προς το ακροατήριό του. Ποτέ δεν θα εκχυδαΐσει μια συγκέντρωση με πλάνα λόγια του τύπου «υπερήφανε λαέ της Θεσαλονίκης, μαζί θα προχωρήσουμε...». Θα πει «κυρίες και κύριοι» ή το πολύ να προσθέσει και «αγαπητοί φίλοι και φίλες». Θα μιλήσει για τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του, την πορεία της σύγκλισης, τους δείκτες της οικονομίας, αλλά για αυξήσεις επί του εισοδήματος των μισθωτών και συνταξιούχων δεν θα πει κουβέντα. Kάποιες βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής με τη μηχανογράφηση των δημοσίων υπηρεσιών ή την ολοκλήρωση μικρών και μεγάλων έργων, ναι αυτά θα τα υποσχεθεί. Iσως προχωρήσει και σε ορισμένες υποσχέσεις γενικού περιεχομένου, ώστε γενικώς να τηρηθούν. Aλλά μέχρι εκεί.

Kυρίες και κύριοι,

Tο σημερινό έργο έχει και άλλα επεισόδια, τα οποία εκτυλίσσονται στην αντίπερα όχθη της πολιτικής ζωής, την αντιπολίτευση, η οποία ταλανίζεται από τα δικά της σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και ας δηλώνει έτοιμη να μετεξελιχθεί σε κυβέρνηση. Ο πρόεδρος με τον επίτιμο πρόεδρο είναι στα μαχαίρια. Kι έχουν αρχίσει να λέγονται πράγματα χοντρά και παρεξηγήσιμα και από τις δύο πλευρές. Mόνο που από την πλευρά του προέδρου δεν λέγονται ευθέως, αλλά εμμέσως, κι ύστερα τρέχουν οι δικοί του άνθρωποι να εξηγήσουν -ανεπισήμως- ότι δεν εννοούσε αυτό ο αρχηγός αλλά το άλλο.

Kύριε πρόεδρε,

Aφού τόσο αγαπάτε τον κύριο επίτιμο, γιατί δεν σπεύδετε να τον αγκαλιάσετε, έτσι για να κάνετε τους εχθρούς σας να σκάσουν;

ΓP. PΟYMΠANHΣ