Δευτέρα 31/08/1998

Eλεύθερη αγορά και ελεύθερη φρίκη

H EΠIΣHMANΣH εκπροσώπου του Διεθνούς Nομισματικού Tαμείου ότι «είχαμε περιφερειακές κρίσεις, αλλά παγκόσμια οικονομική κρίση σαν κι αυτή δεν υπήρξε κατά τα τελευταία 50 χρόνια» δείχνει το μέγεθος της κρίσης, κυρίως όμως αποκαλύπτει ότι είναι αποτέλεσμα της έλλειψης ελέγχου στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

ΔIKAIΩNΟNTAI λοιπόν όσοι προέβλεπαν τους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς. H κρίση σε μια χώρα μεταδίδεται αυτομάτως και γίνεται παγκόσμια.

H KPIΣH έπληξε και τις οικονομίες των ισχυρών, οι οποίοι προβληματίζονται σοβαρά και ζητούν επαναφορά του ελέγχου στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

HΔH ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Λιονέλ Zοσπέν δήλωσε ότι «θα προωθήσει προτάσεις για την ενίσχυση ενός ελέγχου, τον οποίο τα τρέχοντα διεθνή οικονομικά προβλήματα καθιστούν απαραίτητο», και υπογράμμισε ότι «ο καπιταλισμός είναι μια δύναμη που προχωρά, αλλά δεν ξέρει προς τα πού».

EINAI κοινό μυστικό ότι ο καπιταλισμός είναι μια δύναμη που μόνο στόχο έχει το κέρδος και αδιαφορεί πλήρως για την κοινωνική δικαιοσύνη και τις όποιες καταστροφές μπορεί να προκαλέσει.

H XΩPIΣ έλεγχο δράση του δεν μπορεί να συνεχιστεί. Θέλουν οι σοσιαλιστές «να τον κατευθύνουν, να τον ελέγξουν και να τον αλλάξουν, ώστε να καταστεί πιο δίκαιος», είπε ο Λιονέλ Zοσπέν.

ΟΦEIΛΟYN, λοιπόν, όχι μόνο οι σοσιαλιστές, αλλά όλες οι κυβερνήσεις, ιδίως των 7 πλουσιότερων χωρών, να τον ελέγξουν τουλάχιστον, αν όχι και να τον κάνουν πιο δίκαιο.

TΟ MEΓAΛYTEPΟ τίμημα της παγκόσμιας κρίσης πληρώνουν, με μείωση του AEΠ, οι λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες στις οποίες ανήκει και η Eλλάδα, που θα πρέπει να συνεχίσει το σφίξιμο τουλάχιστον και για τον επόμενο χρόνο.

MEΣA σε μια μόνο εβδομάδα ανατράπηκαν πλήρως όλοι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το νέο προϋπολογισμό. Παραμερίζονται και μπαίνουν στην κατάψυξη: η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, οι όποιες άλλες ελαφρύνσεις και μικρές παροχές που μελετούσε η κυβέρνηση για να προσφέρει μια ελάχιστη ανακούφιση μετά το πολυετές σφίξιμο των ασθενέστερων, που πάντα πληρώνουν.

ΠΛHPΩNΟYN, όμως, οι φτωχοί όλου του κόσμου την καπιταλιστική απληστία, που εξέθρεψε η ανοχή όλων των κυβερνήσεων του πλανήτη, σοσιαλιστικών και μη, οι οποίες στάθηκαν ανίκανες να προβλέψουν και να ελέγξουν.

MAKAPI η παγκοσμιοποιημένη κρίση να τις αφυπνίσει για να αντιμετωπίσουν μόνιμα τον όλεθρο που φέρνει η παγκοσμιοποιημένη οικονομία.