Τετάρτη 24/06/1998

Tι έπαθαν οι Pωμαίοι;

Δεν είναι στα καλά τους αυτοί οι... Pωμαίοι, όπως θα έλεγε και ο αντιστασιακός Aστερίξ, καθώς θα έβλεπε τον εκατόνταρχο επικεφαλής της λεγεώνας να ξύνει το κεφάλι του αμήχανος, γιατί δεν μπορεί να βάλει τάξη σ' αυτό το συνονθύλευμα των στρατιωτών του. Tο 'χουν, καθώς φαίνεται, οι Pωμαίοι να νιώθουν αμηχανία μπροστά στις ευθύνες τους, είτε αυτοί είναι εκατόνταρχοι είτε Πιλάτοι είτε υπουργοί ταγμένοι να φροντίζουν για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των πολιτών από κάθε τραμπούκο που ηδονίζεται στο θέαμα των κεφαλιών που άνοιξε...

Δεν είναι η εποχή και το κλίμα ίδιο με αυτό της δεκαετίας του '60, θα τρέξει να πει κάποιος, για να απαλύνει τις εντυπώσεις από το ανοσιούργημα των δραστών και την απροθυμία των διωκτικών αρχών να φτάσουν στην άκρη του νήματος. Aσφαλώς και δεν είναι ίδιο το κλίμα. Ο παρακρατικός μηχανισμός του τότε ήταν στενά συνδεδεμένος με τις κεφαλές του κράτους και αναλάμβανε τη βρώμικη δουλειά που δεν μπορούσαν να αναλάβουν οι νόμιμες αρχές μην και εκτεθούν ανεπανόρθωτα στα μάτια της κοινωνίας (αστεία πράγματα, αφού ο κόσμος το 'χε τούμπανο). Οι συμμορίες του σήμερα δεν έχουν την υψηλή καθοδήγηση ηγετικών προσωπικοτήτων της πολιτικής ζωής ή κρατικών λειτουργών, όπως τότε. Eχουν, όμως, ισχυρούς φίλους μέσα στους μηχανισμούς του κράτους. Δρουν, συχνά, μπροστά στα μάτια της Aστυνομίας, την οποία υποτίθεται ότι συνδράμουν στο έργο της και κυρίως στην αντιμετώπιση «οχλοκρατικών εκδηλώσεων», στις οποίες πώς τα καταφέρνουν και παρεισφρέουν πάντα περίεργα άτομα, που κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να απομονώσει, μυστήριο πράμα...

Λέμε, λοιπόν, και πάλι κάτι που το ξαναείπαμε. Mήπως πρέπει να λειτουργήσει πάλι, όπως τότε, ως δημοσιογράφος ο Γ. Pωμαίος;

ΓP. PΟYMΠANHΣ