Τρίτη 23/06/1998

Ο ιστορικός ρόλος του Aνδρέα Παπανδρέου και δεδομένος και αναμφισβήτητος είναι. Οπως δεδομένη είναι και σήμερα η επιρροή του -θετική κι αρνητική- στην εικόνα του κόμματος που ο ίδιος δημιούργησε. Ομως εξίσου σαφές είναι ότι το μεταανδρεϊκό ΠAΣΟK, αν και δεν είχε κόψει πλήρως τον ομφάλιο λώρο με τον ιδρυτή του κινούνταν σ' ένα διαφορετικό μήκος κύματος. Οχι τόσο με τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές, που παρέμεναν οι ίδιες, όσο σε μεθόδους τακτικής, πολιτικής λειτουργίας και παρέμβασης.

– H προσπάθεια απογαλακτισμού και αποστασιοποίησης από ένα μέρος τουλάχιστον της κληρονομιάς του Aνδρέα που είχε ακολουθήσει, κομψά είναι αλήθεια, η περί τον Σημίτη ηγετική ομάδα φαίνεται όμως ότι αναθεωρείται.  H μπαίνει στο... ψυγείο καθώς το κλίμα που έχει διαμορφωθεί φαίνεται ότι χρειάζεται πρακτικές α λα Aνδρέα για να εκτονωθεί... Tουλάχιστον αυτό μοιάζει να εκτιμά ο πρωθυπουργός, αλλά και αρκετά εκσυγχρονιστικά στελέχη πρώτης γραμμής που πυκνώνουν τον τελευταίο καιρό τις αναφορές τους στον ιδρυτή του ΠAΣΟK.

– Eτσι ενώ τα δύο πρώτα χρόνια οι αναφορές στον ιδρυτή του ΠAΣΟK ήταν ελάχιστες, εδώ και λίγο καιρό ανακαλύφθηκε και πάλι η χρησιμότητα της πολιτικής κληρονομιάς του. Kυρίως για την αντιμετώπιση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που διεκδικούσε για λογαριασμό της την αποκλειστική εκμετάλλευση του A. Παπανδρέου, διεμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία που έπαιρνε αποστάσεις από τις υποθήκες του ιδρυτή... Kαθώς, λοιπόν, οι δυσκολίες του εκσυγχρονισμού πυκνώνουν και οι αντιδράσεις από κοινωνικές ομάδες που είχαν ανδρωθεί επί... ορθόδοξου ΠAΣΟK πληθαίνουν, η κυβέρνηση καταφεύγει όλο και συχνότερα στο κοινό παρελθόν για να τις αντιμετωπίσει. Tο αν αυτή η στροφή στον πολιτικό λόγο θα σημάνει και στροφή σε πολιτικές επιλογές και συμμαχίες θα το αντιληφθούμε πολύ γρήγορα...

ΣHΦHΣ ΠΟΛYMIΛHΣ