Ο Νίκος Τσούλιας, δεν έδωσε σημασία στις απειλές, ούτε ακόμη και το πρωί της Δευτέρας όταν στα δικαστήρια αποδοκιμάστηκε έντονα από τους ίδιους ανθρώπους που το βράδυ του επιτέθηκαν και τους οποίους πήγε να υπερασπιστεί, καταθέτοντας ως μάρτυρας.

Ολα αυτά, μέχρι τη στιγμή που βρίσκεται πίσω από την εξέδρα κι αρχίζουν οι ομιλίες.« «Τα πρόσωπα που είδα, πίσω από τα μικρόφωνα της εξέδρας, δεν ήταν γνωστά. Τα έβλεπα για πρώτη φορά», λέει ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ. Τότε ήταν που ανησύχησε για πρώτη φορά. Για τους ίδιους λόγους άλλωστε είχε δεχθεί να μη μιλήσει ο ίδιος στην συγκέντρωση, αλλά να αντικατασταθεί από τον Σ. Σάββα.

«Μόλις τα ίδια πρόσωπα αποδοκίμασαν την Αλέκα Παπαρήγα, συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα είναι σοβαρά», λέει ο Νίκος Τσούλιας. Και είχε δίκιο. «Εκείνη τη στιγμή, εκσφενδονίστηκαν προς το μέρος μου τα πρώτα γιαούρτια κι αμέσως κινήθηκαν προς τα μένα».

«Προσχεδιασμένο»

Σε αριστερίστικες ομάδες της έξω - εξωκοινοβουλευτικής Aριστεράς αποδίδει την επίθεση που δέχτηκε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Νίκος Τσούλιας. « Το χτύπημα που ήταν προσχεδιασμένο, το έκαναν άτομα ενός χώρου που έχουν διαπαιδαγωγηθεί με τη βία και τη σύγκρουση. Ηταν μια κίνηση που δεν έχει να κάνει με πολιτική ή συνδικαλιστική πράξη. Εχει να κάνει με την ανανδρία».

Το μεσημέρι της Δευτέρας από πριν δηλαδή, την επίθεση, είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε (την επόμενη ημέρα) μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, με αιχμή φυσικά τα του διαγωνισμού των εκπαιδευτικών. Τα γεγονότα μας πρόλαβαν και η συνέντευξη που έγινε τελικά χθες, μετατοπίστηκε σε άλλους δρόμους.

Τον συναντήσαμε στο σπίτι του το μεσημέρι, λίγες ώρες αφού βγήκε από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν από τη Δευτέρα. Κακώσεις και διάσειση είπαν οι γιατροί. «Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να βγάλει τόση βία σε άλλον άνθρωπο», είναι το δικό του ερώτημα, που αποκόμισε από όλη αυτή την περιπέτεια.

«Συνέβησαν τόσα πράγματα που είναι θαύμα πώς βγήκα από κει μέσα ζωντανός. Μέχρι κάποια στιγμή δεν το πίστευα» είναι τα πρώτα του λόγια.

Του ζητήσαμε να μας περιγράψει ό,τι θυμάται από την στιγμή της επίθεσης μέχρι που τον μετέφεραν στο νοσοκομείο.

«Μιλούσα με κάποιους αναπληρωτές όταν μια ομάδα νεαρών άρχισαν να με κτυπούν με ξύλα και με τα χέρια τους. Φτάνω τρέχοντας έτσι μέχρι την Ακαδημίας. Σε αυτή την πορεία μου κι ενώ δεν σταμάτησαν να με χτυπούν, προσπαθούν να με προστατεύσουν κάποιοι καθηγητές οι οποίοι φάγανε κι αυτοί ξύλο. Επί της Ακαδημίας εμφανίζεται ένας ηλικιωμένος άγνωστος, σε μια προσπάθεια να με βοηθήσει και προς στιγμήν γίνεται μια μικρή παύση. Επαιξε ένα ρόλο αυτή η παύση γιατί έφυγα προς τη Θεμιστοκλέους. Με φτάνουν στη γωνία, έξω από ένα τυροπιτάδικο κλειστό και με στριμώχνουν. Με έχουν αποκλείσει εντελώς. Ερχονται κοντά μου 2-3 φοιτητές για να με προστατεύσουν. «Τι πάτε να κάνετε τους λένε, με κραυγές. Είναι έγκλημα αυτό, δεν καταλαβαίνετε ότι έχει χτυπηθεί πολύ»;

Η παρουσία και η παρέμβαση των φοιτητών ήταν τελικά καθοριστική. «Μέχρι εκείνη τη στιγμή σκεφτόμουν ότι μπορεί και να με σκοτώσουν» λέει. «Οι φοιτητές αυτοί φέρανε ένα γιατρό και μου πήρε την πίεση», θυμάται τώρα. «Οι επιτιθέμενοι άρχισαν να αραιώνουν».

Δύο φίλοι του και μέλη του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, οι Π. Κλάππας και Κ. Μανιάτης, που στο μεταξύ είχαν φτάσει κοντά του, τον πήραν και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο με το αυτοκίνητο του καθηγητή Θαν. Βλάχου.

Χθες το μεσημέρι ο Ν. Τσούλιας δέχτηκε στο σπίτι του ένα περίεργο τηλεφώνημα. «Λέγομαι... Είμαι ένας από τους 3 που σε προστάτευσαν. Σαφώς έχουμε υποστηρίξει ότι δεν εξυπηρετείς τα συμφέροντα του λαού. Κι εμείς πρόεδρε σε χτυπήσαμε στην αρχή, αλλά όχι και να σε σκοτώσουμε». (σ.σ. Το όνομα δεν το συγκράτησε).

Ερ. Τι σας έλεγαν την ώρα που σας χτυπούσαν;

Πουλημένε, εξισώνεις εμάς με τα ΜΑΤ. Καταδικάζεις τη δική μας βία. Αυτή είναι η δουλειά μας.

Ερ. Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί που σας χτύπησαν;

Είναι αριστερίστικες ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Aριστεράς, αλλά δεν μπορώ να ξέρω τα ονόματά τους. Δεν έγινα πρόεδρος της ΟΛΜΕ για να μαθαίνω πολεμικές τέχνες ή για να ξέρω ποιοι ανήκουν σε αυτές τις ομάδες.

Ερ. Θυμάστε τα προσωπά τους;

Τα θυμάμαι, γιατί βρέθηκαν πολύ κοντά μου για αρκετή ώρα, ειδικά έναν με μια κοτσίδα που τους προέτρεπε να συνεχίσουν, όταν με άφηναν.

Ερ. Γιατί σας χτύπησαν;

Επειδή καταδίκασα τα επεισόδια που έγιναν έξω από τα εξεταστικά κέντρα. Καταδίκασα και τη στάση της Aστυνομίας και όλους όσοι ενεπλάκησαν στα επεισόδια. Γιατί είχα χρέος ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ, να διαφυλάξω την εικόνα του εκπαιδευτικού που αλλοιωνόταν από τις εκδηλώσεις βίας που προκαλούσαν άλλες ομάδες.

Ερ. Ποια ήταν η στάση της ΟΛΜΕ εν όψει του διαγωνισμού;

Η απόφαση ήταν ενημερωτικού χαρακτήρα και δεν έλεγε ούτε για καταλήψεις ούτε για βία ούτε για παρεμπόδιση των υποψηφίων με ανθρωποφράγματα.

Ερ. Ερ. Τηρήθηκαν από τα μέλη της ΟΛΜΕ αυτές οι αποφάσεις;

Αλλού τηρήθηκαν κι άλλου όχι. Στην Αγία Παρασκευή που ήμουν εγώ οι ΕΛΜΕ δεν συμμετείχαν σε επεισόδια.

Ερ. Ερ. Ποια είναι η γνώμη σας για εκείνους που συμμετείχαν;

Την απόφαση της ΟΛΜΕ πρέπει να την υπηρετούν όλοι με πάθος και με την ευθύνη που έχουν στη δημοκρατική λειτουργία.

Ερ. Δεν καταδίκασαν όλα τα κόμματα την επίθεση, γιατί;

Βλέπω παρατάξεις με πολλή ευκολία να καταδικάζουν επεισόδια για να φανεί τελικά ότι κανείς δεν το έκανε. Δηλαδή, σαν να κοιτάχτηκαν 80 άνθρωποι στα μάτια και να είπαν, πάμε να χτυπήσουμε τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ. Με όση ευκολία το έκαναν, με τόση και το καταδικάζουν. Σαν τιμητές.

Ερ. Τι απαντάτε στον κ. Αρσένη που είπε «θερίζεις ό,τι σπέρνεις»;

Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένο φαινόμενο άλλοι να σπέρνουν κι άλλοι να θερίζουν. Αλλά η δήλωση του υπουργού είτε αφορά τον πρόεδρο είτε αφορά την ΟΛΜΕ με θίγει και πιο πολύ, στη δεύτερη περίπτωση. Είναι μια προσπάθεια αποσιώπησης ευθυνών του υπουργού Παιδείας γιατί το κλίμα σύγκρουσης προέκυψε, εκτός των άλλων, και γιατί δεν έκανε διάλογο. Με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι αντιπαραθετικές δυνάμεις που θέλουν τη σύγκρουση για τη σύγκρουση.

Ερ. Από την αντιπαράθεση υπουργείου- καθηγητών, ποιοι τραυματίστηκαν;

Τραυματισμένη είναι η εκπαίδευση από την Aστυνομία και τη θέα της βίας που είχαμε έξω από τα σχολεία. Αντιστράφηκε η εικόνα των οραματισμών και των προβληματισμών που θέτει το σχολείο. Οι μαθητές έχουν πια και δικαίως μια κρίση ταυτότητας αυτών των θεμάτων.

Ερ. Ο κ. Αρσένης δήλωσε ότι ο διαγωνισμός πέτυχε. Εσείς τι λέτε;

Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι λύνεται έτσι το θέμα της ποιότητας του εκπαιδευτικού και της εκπαίδευσης. Το δικό μου «κατηγορώ» που απευθύνω δημόσια σε όλους τους υπουργούς Παιδείας είναι ότι δεν έκαναν τίποτα για να φτιάξουν εκπαιδευτικές σχολές που να βγάζουν καθηγητές έτοιμους να διδάξουν.

– Ερ. Μέσα σε αυτό το κλίμα πόλωσης που έχει δημιουργηθεί τι εκτιμήσεις κάνετε από δω και μπρος;

Θεωρώ αδιανόητο να συνεχίσουμε μέχρι τις βουλευτικές εκλογές με αυτό το κλίμα