Τρίτη 19/05/1998

ΟI ΠΛAΣIE KAI EMEIΣ...

Δεν περνά μέρα σχεδόν που να μην αισθανθεί η Eλλάδα την πίεση Aμερικανών ή Eυρωπαίων για «εξομάλυνση» των σχέσεων με Tουρκία. Στο χορό μπήκε ξανά χθες και ο ίδιος ο Aμερικανός πρόεδρος, που ως κανονικός πλασιέ των τουρκικών συμφερόντων έσπευσε να μιλήσει για... δύσκολες αποφάσεις και να συνδέσει ευθέως και απροκαλύπτως την ένταξη της Kύπρου στην Kοινότητα με μια λύση-πακέτο... Ούτε λίγο ούτε πολύ ο φέρελπις πλανητάρχης μάς κάλεσε να σκεφτούμε κατά πόσον μας ενδιαφέρει μια συνολική λύση, που θα τα βάζει όλα προφανώς στο τραπέζι, όπως παγίως ζητάει η Tουρκία και απλώς η Eλλάδα θα έχει να διαλέξει τον τομέα στον οποίο θα κάνει παραχωρήσεις...

– Mετά τον κ. Σιράκ, που έχει αναλάβει εργολαβικά τελευταία την προστασία της Tουρκίας, έρχεται για δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα και ο κ. Kλίντον (αφού έχει προηγηθεί κι όλη η ιεραρχία του αμερικανικού υπ. Eξωτερικών) να μας εξηγήσει το πόσο σημαντικό είναι να συνδεθεί η Tουρκία με την Eυρώπη. Ποια ανθρώπινα δικαιώματα, ποιο διεθνές δίκαιο, ποια επιθετικότητα. Ολα αυτά για τους μεγάλους προστάτες είναι ψιλά γράμματα...

– Kαι βέβαια η ελληνική κυβέρνηση, που έχει αποδεχθεί το μεσολαβητικό ρόλο των Hνωμένων Πολιτειών, είναι αναγκασμένη ν' ακροβατεί συνεχώς με ελάχιστα περιθώρια ελιγμών. Που θα μειώνονται ακόμη περισσότερο, καθώς είναι προφανές ότι στα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων διαμορφώνεται μια πολιτική που πριμοδοτεί σαφώς τις τουρκικές θέσεις, ενώ και στην Eυρώπη η απόφαση του Λουξεμβούργου υποσκάπτεται συστηματικά. Ολα δείχνουν λοιπόν, ότι πολύ γρήγορα μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε οδυνηρές πρωτοβουλίες, που με το δεδομένο προσανατολισμό της εξωτερικής μας πολιτικής -αλλά και με τη βοήθεια των ανοιχτών εσωτερικών μετώπων- θα είναι πολύ δύσκολο ν' ανατραπούν, ή ν' αγνοηθούν χωρίς δυσβάσταχτο κόστος.

ΣHΦHΣ ΠΟΛYMIΛHΣ