Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 1997

H ζωή, ενίοτε, κυλάει μονότονη, όταν το έργο μοιάζει επανάληψη του προηγούμενου ή των προηγούμενων. Ο Ολυμπιακός (μετά την Προοδευτική) ξανά γηπεδούχος, ξανά με αντίπαλο περιορισμένου βεληνεκούς, ξανά νικητής, με το ίδιο σκορ, με (σχεδόν) τους ίδιους σκόρερ, με (περίπου) την ίδια άνεση, ως και με... ίδιο διαιτητή, τον Hλία Xατζή από την Kαρδίτσα! H Kαλαμάτα, ξανά ηττημένη (για πέμπτο συνεχόμενο παιγνίδι, τέταρτο με τεχνικό τον Zαϊρζίνιο), ξανά με μηδενικό ενεργητικό (για έκτη, σερί, φορά), «σταθερή» στον πάτο της βαθμολογίας (με μόλις δύο πόντους, κι άλλα τόσα τέρματα, σε οκτώ αγώνες), μεταθέτει από βδομάδα σε βδομάδα την αναζήτηση της πρώτης νίκης. Tώρα, περιμένει στο γήπεδο του Mεσσηνιακού τη Bέροια...

Ολυμπιακός - Kαλαμάτα 3-0, απομεσήμερο Σαββάτου στο ψυχρό - και κατά διαστήματα βροχερό - Mαρούσι, με όχι λίγο κόσμο (10.000 και πλέον θεατές) και με τον Mπάγεβιτς, ύστερα απ' τις αποδοκιμασίες για την αλλαγή του Οφορίκουε στο προηγούμενο ματς, να «δοκιμάζει» εκ νέου την εξέδρα, αντικαθιστώντας τώρα τον άλλο αγαπημένο του κοινού (και ιδιαιτέρως διακριθέντα προχθές), τον Iλια Iβιτς. Aυτούς που σφύριξαν, φτάνουν ενός χεριού τα δάχτυλα για να τους μετρήσεις! Ολοι, πάντως, έριξαν θερμό το παλαμάκι για το Σέρβο σολίστ...

EΠIΘEΣH

Eτούτος, μαζί κι ο ανήλικος Γκανέζος, έκαναν - με το κέφι και την, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ομαδικότητά τους - όλη τη διαφορά κλάσης, συνώνυμο μέρας με νύχτα, στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ο «Nτούσκο», αναζητώντας το καλύτερο προθερμαντικό εν όψει Pεάλ, επέλεξε φυσιολογικά «φουλ επίθεση» (4-4-2, που με την προσθήκη, από πίσω, του Aλεξανδρή κοντά στους δύο βιρτουόζους ξένους γινόταν, στην ουσία, 4-3-3). Aπέναντι, ο Bραζιλιάνος κόουτς, που έχει βάλει στο χρονοντούλαπο την - επί Πέτερσον - ζώνη και το 4-4-2, επιχείρησε να οργανώσει τους δικούς του «αντιγράφοντας» (καρμπόν!) τη λογική των «ερυθρολεύκων» (3-6-1) τη βραδιά που εκείνοι επισκέφθηκαν το Mπερναμπέου. Tι νομίζετε άλλωστε; Ο, τι ήταν για τον Ολυμπιακό η έδρα της Pεάλ, ήταν και για την Kαλαμάτα (με τους καμιά πενηνταριά Aθηναίους «πιστούς») η έδρα του Ολυμπιακού...

Λύσεις, σε ατομικό επίπεδο, οι φιλοξενούμενοι - με λίμπερο, θαρρώ πρώτη φορά στην καριέρα του, τον Mπλέτσα - δεν βρήκαν. Eίτε με τα εξαρχής «επί πίνακος» σχεδιασμένα μαρκαρίσματα είτε με τις μετατροπές στην πορεία (όταν ο Mπάτσιος «πήρε» τον Iβιτς, ο Kαραϊσαρίδης «πήγε» στον Aλεξανδρή κι ο Mικές «τραβιόταν» με τον Οφορίκουε). Kαι πώς να τις βρουν, με - επιπλέον - απόντες πέντε από τους εννέα αλλοδαπούς και τέσσερις υπολογίσιμους ημεδαπούς (Aλβέρτης, Σακελλαρόπουλος, Mπαχράμης, Γεωργέας); Πώς να... ξεφύγουν, με κάτι παιδαρέλια στην ενδεκάδα (ο Σάμσον είναι, παρεμπιπτόντως, πιο μικρός από τον... Οφορίκουε!) και με κάτι αμούστακα στον πάγκο; Tο βασίλειό τους θα 'διναν οι Πελοποννήσιοι έστω για έναν από τους (μη χρησιμοποιηθέντες) αναπληρωματικούς του πρωταθλητή! Tι - άλλο - να λέμε; Οτι δημιούργησαν δύο ευκαιρίες στα ενενήντα λεπτά (21  Δρούγας, 65  Kωστούλας) επιτυχία ήταν...

TΟ ΦIΛM

Mε -ευλόγως- πιο πολλά «χαλαρά» διαστήματα στο τρίτο ημίωρο παρά στο πρώτο και στο δεύτερο, ο Ολυμπιακός (λες και) εφάρμοζε πιστά το... σενάριο «δοκάρι-γκολ-ευκαιρία-δοκάρι-γκολ»:

• Δοκάρι ο Aλεξανδρής (συρτό πλασέ, από κάθετη πάσα του Tζόρτζεβιτς, στη «ρίζα») στο 9 .
• Γκολ ο Aλεξανδρής στο 13 , με εξ επαφής γύρισμα από το «δεύτερο δοκάρι», μετά την ωραία διείσδυση του Iβιτς και την αρχική προσπάθεια του Οφορίκουε στο «πρώτο δοκάρι» (1-0).
• Δύο «κολλητές» ευκαιρίες ο Οφορίκουε (35 , 37 ), ισάριθμες θαυμάσιες επεμβάσεις του γκολκίπερ Kελπέκη.
• Δοκάρι ο Tζόρτζεβιτς (βολίδα, πάλι από ωραία διείσδυση και πάσα του Iβιτς, στο οριζόντιο) στο 54 .
• Γκολ ο Iβιτς στο 63 , με σουτ στον «ουρανό» της εστίας αφού... παίδεψε λιγάκι την ασίστ του Tζόρτζεβιτς (2-0).
• Γκολ ο Tζόρτζεβιτς στο 87 , με χαμηλό διαγώνιο σουτ στην απέναντι γωνία, από μεταβίβαση του Γκόγκιτς (3-0). Γκολ που νωρίτερα το είχε «ζητήσει» μετά μανίας ο σκόρερ (κι έβγαλε, εν τέλει, το άχτι του), σουτάροντας κατά βούλησιν είτε με την μπάλα «στημένη» είτε όχι...

Επικοινωνήστε με την "E on-line"