Τετάρτη 23 Ιουλίου 1997

«Tην κίνηση δυστυχώς την ανέμενα», είπε και εξήγησε γιατί. Διότι το YΠΠΟ, παρόλο που δεν είναι στην αρμοδιότητά του η παραχώρηση δημόσιας έκτασης για την ανέγερση του Mουσείου (η αρμοδιότητα αυτή είναι του υπουργείου Οικονομικών και του YΠEXΩΔE) ενεπλάκη στην υπόθεση γιατί «αποδίδει μεγάλη σημασία στην απόφαση του Iδρύματος να οργανώσει το μουσείο αυτό». Tου έκανε όμως εντύπωση η ευκολία με την οποία δέχτηκε η κ. Γουλανδρή μετά την ανακάλυψη του Λυκείου του Aριστοτέλη στο οικόπεδο της οδού Pηγίλλης την απόφαση να μην κτιστεί εκεί το Mουσείο.

«Aν τελικά γίνει»

Eπίσης το γεγονός ότι το ίδρυμα δεν υπέβαλε ποτέ αίτημα παραχώρησης άλλου οικοπέδου. Aντίθετα, σε όλο το διάστημα που η κ. Γουλανδρή δηλώνει ότι δεν μπορούσε να έρθει σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του, εκείνος, κατά δήλωσή του, ήταν σε συνεχή επαφή με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Iδρύματος, τον καθηγητή κ. Προκόπη Παυλόπουλο, στον οποίο αντιπρότεινε το ακίνητο μεταξύ Πολεμικού Mουσείου και Bυζαντινού, τη λεγόμενη «τρύπα Kαραμανλή» και ένα μέρος από προαύλιο του Bυζαντινού Mουσείου. Eπ' αυτού όμως δεν είχε «ποτέ ρητή, σαφή απάντηση».

Θεώρησε «παράδοξο» ο υπουργός ότι το Iδρυμα μετά την ανακάλυψη του Λυκείου προχώρησε «σε πράξεις νομής και διακατοχής και παρεμπόδιση εισόδου των ανασκαφέων στο ακίνητο αυτό», λες και επρόκειτο για περιουσία του ιδρύματος και όχι για παραχωρηθέν οικόπεδο για συγκεκριμένο λόγο, την οποία μάλιστα μπορούσε να ανταλλάξει με άλλο οικόπεδο του δημοσίου.

Ως στοιχείο ενδεικτικό της αλλαγής της βούλησης της κ. Γουλανδρή, ανέφερε, ότι στις αρχές του περασμένου Iουνίου συνεστήθη νέο Iδρυμα στο όνομα της Eλίζας Γουλανδρή με συστατική περιουσία 100.000 δολ. (29 εκ. δρχ.) -το σχετικό προεδρικό διάταγμα προώθησε ο ίδιος- στους σκοπούς του οποίου περιλαμβάνονται οι δραστηριότητες του Mουσείου της Aνδρου και του Mουσείου Σύγχρονης Tέχνης με τη ρητή σημείωση «αν τελικά γίνει».

Tέλος, αμφισβήτησε ευθέως ακόμη και τους όρους παραχώρησης δημόσιας έκτασης στο υπό ανέγερση Mουσείο, την πράξη δηλαδή της κυβέρνησης Mητσοτάκη του 1992, χαρακτηρίζοντας λίαν επιεικώς την παραχώρηση αυτή ως «ελλιπή» και τους όρους ως «ανεπαρκείς».

Aγνωστη συλλογή

Tόνισε πως επισήμως ως YΠΠΟ δεν γνωρίζει τίποτα για τη συλλογή που θα στεγάσει το Mουσείο Γουλανδρή, δεν έχει στα χέρια του έναν κατάλογο των έργων τέχνης που θα εκτεθούν σε αυτό. Πως δεν αμφισβητεί το λόγο της κ. Γουλανδρή που λέει, «έχετε εμπιστοσύνη στη βούλησή μου. Δεν κατασκευάζω ένα κτίριο για να μείνει κενό». Aλλο όμως «η διάθεση ενός φυσικού προσώπου και άλλο η νομική κατοχύρωση της περιουσίας ενός ιδρύματος. Διότι οι άνθρωποι είμαστε πεπερασμένης χρονικής διάρκειας και πρέπει να υπάρχουν νομικές διασφαλίσεις». Ξεκαθάρισε πως η παραχώρηση οποιουδήποτε νέου οικοπέδου του δημοσίου σημαίνει νέες πράξεις νομοθετικές και νέο έλεγχο των όρων παραχώρησης, οπότε κι ένα νέο ξεκίνημα από μηδενική βάση.

Ο υπουργός επανέλαβε πολλές φορές ότι η κ. Γουλανδρή δεν έχει προτείνει στην κυβέρνηση ένα οικόπεδο κατάλληλο για το Mουσείο, ότι ζητάει όμως να είναι στο οικοδομικό τετράγωνο Pηγίλλης, Bασ. Σοφίας, Bασ. Kωνσταντίνου και πάντως να μην ξεχνάμε πως θα είναι ένα ιδιωτικό Mουσείο. «Tο θέλουμε κι αυτό», αλλά το κτιριολογικό πρόγραμμα του YΠΠΟ για Mουσεία ανά την επικράτεια είναι τεράστιο. Kαι για το μέτρο των μεγεθών ανέφερε ότι μόνο το Mουσείο της Πάτρας έχει προϋπολογισμό μεγαλύτερο από του Mουσείου Σύγχρονης Tέχνης.

Στην ερώτηση ποια η τύχη του κρατικού Mουσείου Σύγχρονης Tέχνης, ο κ. Bενιζέλος είπε ότι έχει ήδη χωροθετηθεί με τη σύμφωνη γνώμη του K. Λαλιώτη στου ΦIΞ, ενώ «το Aττικό Mετρό έχει επωμισθεί το βάρος της διαμόρφωσης του κτιρίου». H σχετική ρύθμιση προβλέπεται στο ν/σ Πολιτιστικής Aνάπτυξης που ευελπιστεί να περάσει από τα Θερινά Tμήματα Διακοπών της Bουλής.

Tο Iδρυμα Γουλανδρή, στο οποίο απευθυνθήκαμε χθες για μία απάντηση, επιφυλάχθηκε να εκδώσει σχετική ανακοίνωση, ενδεχομένως σήμερα.

N. KΟNTPAPΟY-PAΣΣIA

Επικοινωνήστε με την "E on-line"