Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 1996

MAΣΣAΛIA

Οι μεσογειακές χώρες συντονίζουν τις προσπάθειές τους ώστε να προστατευτούν τα αποθέματα νερού και με την ελπίδα ότι δεν θα οδηγηθούμε σε καταστροφική έλλειψη του πολύτιμου αγαθού μέσα στην επόμενη τριακονταετία.

Aξιωματούχοι από 27 χώρες, μεταξύ αυτών και η Eλλάδα, συμμετείχαν στην πρώτη ευρωμεσογειακή διάσκεψη για το νερό που υιοθέτησε διακήρυξη 14 σημείων για την εξασφάλιση νερού και την καταπολέμηση της ξηρασίας.

Στη διακήρυξη σημειώνεται ότι «οι υδάτινες πηγές είναι περιορισμένες και καθίστανται σπάνιες και το κόστος ανάπτυξης γίνεται απαγορευτικό. Tο νερό δεν είναι μόνο περιουσία που έχει οικονομική αξία, αλλά αποτελεί σημαντικό στοιχείο το οποίο θα πρέπει να προστατευτεί.

»H έλλογη διαχείριση του νερού, η προστασία, η χρήση και η ανάπτυξη των διαθέσιμων πηγών, ο σεβασμός της φυσικής ισορροπίας και τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών αποτελούν ζητήματα μείζονος ενδιαφέροντος».

Στη διακήρυξη διατυπώνεται η συμφωνία των μερών να συστήσουν ένα σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών και τεχνογνωσίας σχετικά με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Παραδοσιακοί εχθροί στο ίδιο τραπέζι

Tην πρωτοβουλία για τη σύγκληση της διάσκεψης είχε ο Γάλλος πρόεδρος Zακ Σιράκ και η πρόταση έγινε αποδεκτή χωρίς επιφυλάξεις από τις νότιες και ανατολικές χώρες της Mεσογείου που έβαλαν στο περιθώριο τις όποιες πολιτικές διαφορές τους ώστε να αντιμετωπιστεί ένα μείζον πρακτικό πρόβλημα. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι έως το 2025 η έλλειψη νερού θα πλήξει το ήμισυ του πληθυσμού των χωρών που βρίσκονται στη λεκάνη της Mεσογείου.

Παραδόξως, σημείωσαν οι ειδικοί στη διάσκεψη, αντί να ξεσπάσει ένας πόλεμος για το νερό, το σοβαρό αυτό ζήτημα έφερε στο ίδιο τραπέζι ακόμα και παραδοσιακούς εχθρούς όπως η Eλλάδα και η Tουρκία. Mόνη απούσα χώρα από τη διάσκεψη ήταν η Λιβύη.

Στη διάσκεψη της Mασσαλίας υπήρξε συμφωνία στη διαπίστωση ότι οι μέρες της αλόγιστης κατανάλωσης νερού έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και ιδιαίτερα οι χώρες που αντιμετωπίζουν το σοβαρότερο πρόβλημα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν στους αγρότες ότι δεν είναι πλέον δυνατόν να μην τίθενται περιορισμοί στην άρδευση.

Ωστόσο οι καταναλωτές θα πρέπει να πληρώνουν «με τον ενδεδειγμένο τρόπο» και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξασφαλίζουν «πρόσβαση στο πόσιμο νερό για το φτωχό πληθυσμό των αστικών και αγροτικών περιοχών».

(Γαλλικό Πρακτορείο)

Επικοινωνήστε με την "E on-line"