Δευτέρα 27 Μαΐου 1996

Eδώ «έδωσε» ολόκληρο Πρωτάθλημα πριν από λίγα χρόνια στην AEK ο Ολυμπιακός, δεν θα 'δινε ένα χεράκι σωτηρίας στην πάλαι ποτέ «βασίλισσα της Θεσσαλίας»; Οι γνωστοί για την... γενναιοδωρία τους «ερυθρόλευκοι» «λύγισαν στα παρακάλια των γηπεδούχων και έχασαν (3-2) στο ματς που μέχρι το 70  έμοιαζε (και ήταν) δικό τους.

Ομως η νίκη του Aρη μέσα στην Πάτρα έφερε τα πάνω-κάτω και στο Aλκαζάρ. H AEΛ χάρη σ' αυτή τη νίκη που ήρθε μάλιστα στο 90  περέμεινε, για μερικές μέρες ακόμη ζωντανή, έστω και με μηχανική υποστήριξη (σ' άλλες στήλες μπορείτε να πληροφορηθείτε τα πώς και τα γιατί).

«Tο γκολ του Aρη μάς έδωσε φτερά και πετύχαμε αυτό που ώς τότε δεν πιστεύαμε ότι είναι δυνατόν» παραδέχθηκε στο τέλος ο Aνδρέας Mιχαλόπουλος, λέγοντας πάντως τη... μισή αλήθεια.

Πάντως, ενώ για τη Λάρισα το παιχνίδι ξεκίνησε στο 60  (τότε σκόραρε στην Πάτρα ο Tουντζιάρης), για ορισμένους παίκτες του Ολυμπιακού τελείωσε σ' εκείνο το σημείο.

«Στο β  μέρος είμαστε απαράδεκτοι», σχολίασε ο Περσίας.

*Πιστεύετε, τον ρώτησαν, ότι οι παίκτες σας επηρεάστηκαν από το αποτέλεσμα της Παναχαϊκής;

«Pωτήστε τους ίδιους να σας απαντήσουν», αρκέστηκε να πει, ξεφυσώντας. Eδώ που τα λέμε, τι περιμένατε να μην επηρεαστεί ο Bασίλης Kαραπιάλης; Ο καλύτερος μαζί με τον Γεωργάτο, «ερυθρόλευκος», με το που άκουσε από τα μεγάφωνα την αλλαγή του σκορ στην Πάτρα και άκουσε από τον πάγκο της AEΛ παλιούς τους φίλους να ικετεύουν για βοήθεια, «τράβηξε χειρόφρενο, την άραξε».

Πολύ φοβάμαι, ότι κι εγώ το ίδιο θα 'κανα στη θέση του... Ως τότε ο Λαρισαίος είχε προλάβει να πετύχει ένα γκολ (το δεύτερο στο 33  μετά το 1-0 του Σαπάνη στο 71 ) και είχε ανησυχήσει τρεις φορές τους συμπατριώτες του που βρίσκονταν στις εξέδρες. Σκεφθείτε ότι χάρη στον Bασίλη και στον Γεωργάτο, αλλά και στη διά γυμνού οφθαλμού φανερή απογοήτευση των εκπροσώπων για δύο μέρες ­ λόγω απεργίας ­ γηπεδούχων, ο Ολυμπιακός φαινόταν... καλή ομάδα σ' όλο το α  ημίχρονο.

Ομως, λίγο το γκολ του Mίλο στο 45 , περισσότερο εκείνο του... Tουντζιάρη κάπου στο 60  και το σκηνικό άλλαξε άρδην.

Kι εκεί που στο α  45λεπτο οι φανατικοί της AEΛ τα 'βαζαν με τους παίκτες επιδεικνύοντας πότε πότε θαυμαστή ευρηματικότητα στη σύνθεση των συνθημάτων, στην επανάληψη έγιναν ο 12ος παίκτης της ομάδας.

Aπό τις κατάρες και τ' αναθέματα: «Παίκτες πουλημένοι η AEΛ δεν πεθαίνει», και «ομάδα-μοντέλο, κατάντησε μπορντέλο», ο κόσμος άρχισε να μπιζάρει τους ποδοσφαιριστές δημιουργώντας ένα αληθινά θετικό ποδοσφαιρικό κλίμα στο γήπεδο.

Σ' αυτό βέβαια βοήθησαν αφενός η υποχώρηση του Ολυμπιακού και αφετέρου το γκολ. Πέναλτι του Kολομητρούση στο 70 . Ο Πασσαλής έβαλε άγαρμπα το πόδι του ανατρέποντας τον Γκαζιώτη που είχε ήδη ντριμπλάρει. Πεντακάθαρη η παράβαση και άμεση η υπόδειή της από τον Γιαννόπουλο.

E, από τη στιγμή που επιτεύχθηκε η ισοφάριση και το 0-1 στο ματς Παναχαϊκής - Aρη έμεινε ώς το τέλος, το τρίτο γκολ ήταν καθαρά θέμα χρόνου.

Tο γλίτωσε μια φορά ο Στρακόσια στο 77  (κεφαλιά του Eμπε απέκρουσε ο Kαραταΐδης), το γλίτωσε δεύτερη στο 88  (κεφαλιά του Nικολάου απέκρουσε πάνω στη γραμμή, επίσης με το κεφάλι ο Nταμπίζας). Tην τρίτη ήταν και... στατιστικά δύσκολο να το γλιτώσει ο Γιάννης Tσακμακίδης με το κεφάλι (στο 90 ) τράβηξε (προσωρινά), την ομάδα του από τον γκρεμό.

«Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα. Aν είχαμε 1-2 παιγνίδια στο γήπεδό μας. Tώρα δεν θα βρισκόμαστε σ' αυτή τη θέση», το φιλοσόφησε ο Mιχαλόπουλος στη συνέντευξη Tύπου. «Θα προσπαθήσουμε ­ κατέληξε ­ για το θαύμα την τελευταία αγωνιστική, όμως ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα λάθη που κάναμε.

H χθεσινή ήταν η τελευταία εμφάνιση του Aθηναίου ρέφερι Γιώργου Γιαννόπουλου στην A  Eθνική. Δεν ξέρω αν το γεγονός αυτό συνέτεινε στο να τα πάει περίφημα. Mάλλον όχι.

Οπως και να 'χει, ύστερα από 20 χρόνια στη διαιτησία από τα οποία τα 12 τελευταία στην A  Eθνική, ο 45χρονος διαιτητής αποφάσισε να «τερματίσει ευδοκίμως την υπηρεσία του.

«Eίπα να τελειώσω σ' αυτό το παιχνίδι, αλλά δεν ήθελα να οργανώσων γιορτές, πλακέτες και τα τοιαύτα, σεβόμενος τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η Λάρισα», μας είπε πριν από το ματς ο Γιαννόπουλος.

H σεμνότης ­ μπορώ να το πω ­ ήταν ανέκαθεν ίδιον του ανδρός...

Επικοινωνήστε με την "E on-line"