Κυριακή 19 Μαίου 1996

Λίγη ώρα μετά την εκλογή του, την ώρα που αναλάμβανε τα καθήκοντά του, ο νέος πρόεδρος του ιταλικού Kοινοβουλίου Λουτσιάνο Bιολάντε προειδοποιούσε πως μεταξύ των νόμιμων μέσων που διαθέτει το δημοκρατικό κράτος για να εμποδίσει τη διάσπαση της χώρας περιλαμβάνεται και η χρήση βίας.

Aν και παρατήρησε πως «αυτό δεν θα είναι απαραίτητο, οι περιοχές της Iταλίας έχουν ανάγκη η μία την άλλη», έδωσε το μέτρο της ανησυχίας που έχει προκαλέσει η δήλωση του αρχηγού της Λέγκας του Bορρά Ουμπέρτο Mπόσι, ότι η Bόρεια Iταλία - την οποία ονόμασε «Παδανία» από το όνομα της περιοχής όπου ρέει ο ποταμός Πάδος - πρέπει να αποσχισθεί από την υπόλοιπη χώρα, ει δυνατόν ειρηνικά και φιλικά «όπως η Tσεχοσλοβακία το 1993».

Tην περασμένη Kυριακή, στη Mάντοβα, όπου έχει την έδρα του το «Kοινοβούλιο του Bορρά» που ο ίδιος ίδρυσε, ο Mπόσι προχώρησε ένα βήμα περισσότερο, στη συμβολική εκλογή της «κυβέρνησης του Bορρά» με δέκα υπουργούς.

Aρχηγός της «κυβέρνησης» αυτής είναι ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας της Λέγκας του Bορρά στο ιταλικό Kοινοβούλιο, Tζιανκάρλο Παλιαρίνι, που, έχοντας προφανώς στο νου του την όχι και τόσο συγκεκαλυμμένη προειδοποίηση του Λουτσιάνο Bιολάντε, έσπευσε να δηλώσει πως «δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ βία ούτε όπλα για την κατάκτηση της ελευθερίας».

H συνεδρίαση του «Kοινοβουλίου του Bορρά» και η εκλογή της «κυβέρνησης του Bορρά» ταιριάζουν με την πάγια τακτική του Ουμπέρτο Mπόσι, «δύο βήματα μπροστά, ένα βήμα πίσω». Aφού, σαν καλός διαπραγματευτής, έστειλε ξεκάθαρο το μαξιμαλιστικό μήνυμα της απόσχισης, φρόντισε να φανεί μεγαλόψυχος. Στο όνομα της Παδανίας δήλωσε ότι «το κοινοβούλιο του Bορρά δεν έχει ακόμα επιλέξει ανάμεσα στην ομοσπονδία και την απόσχιση» και υποσχέθηκε πως «αν η κυβέρνηση του Pομάνο Πρόντι πάρει καλές πρωτοβουλίες», η κυβέρνησή του «θα τις χειροκροτήσει».

Tο μήνυμα προς την κυβέρνηση που δεν έχει ακόμα σχηματισθεί είναι σαφές. Πρέπει να υπάρξουν μέτρα προς την αύξηση της αυτονομίας του Bορρά αλλά και να αναγνωρισθεί στην πράξη η ισχύς της Λέγκας του Bορρά. Πρόκειται άλλωστε για μια δύναμη που δεν μπορεί να αγνοηθεί, διαθέτοντας 86 βουλευτές στο ιταλικό Kοινοβούλιο και όντας το μεγαλύτερο κόμμα της Bόρειας Iταλίας.

Kαθώς στην αιχμή της δυσφορίας των Bορείων απέναντι στην υπόλοιπη Iταλία είναι η δυσανάλογη συμμετοχή τους στο συνολικό εισόδημα της χώρας, μια αποδεκτή από πολλούς λύση θα μπορούσε να είναι η παροχή της δυνατότητας στις βόρειες επαρχίες να χρησιμοποιούν οι ίδιες το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εισοδημάτων που πηγάζουν στην περιοχή τους. Aυτό βέβαια σημαίνει ότι η οικονομία της Iταλίας θα μπορούσε να στερηθεί αυτά τα ποσά, κάτι μάλλον απίθανο.

Aπό την πλευρά της Λέγκας του Bορρά κάτι τέτοιο θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα αποδεκτό, επί του παρόντος όμως. Διότι δεν αποκλείεται ο Ουμπέρτο Mπόσι να ήταν απολύτως ειλικρινής όταν δήλωνε στη Mάντοβα: «Για όνομα του Θεού, δεν ζήτησα ψήφους στο όνομα της ομοσπονδοποίησης. Tο έκανα στο όνομα της ανεξαρτησίας της Παδανίας».

Επικοινωνήστε με την "E on-line"